ητος (ἡ) :
      1 pass. étroitesse, HDT. 4, 85 ; THC. 4, 24 ; 7, 62 ; LYS. 193, 29 ; au plur. ARSTT. Meteor. 2, 1, 9 ;
      2 act. action de rétrécir, de diminuer (les dépenses) JOS. A.J. 19, 7, 5.

➳ Ion. στεινότης, HDT. l. c.

Étym. στενός.

Ion. στεινότης, ητος, ἡ, narrowness, Ἑλλήσποντον, ἐόντα στεινότητα μὲν ἑπτὰ σταδίους Hdt. 4.85 (-ότητι, -ότατα, -ότατον codd.); τῇ τοῦ λιμένος σ. Th. 7.62, cf. 4.24; θώρηκος στενότητες Hp. VM 23; διὰ τὴν σ. τῶν χωρίων, of Thermopylae, Lys. 2.30; of the oesophagus, Arist. HA 495a20; pl., ῥέουσα κατὰ τὰς σ. through the narrows, Id. Mete. 354a6. metaph, scantiness, δαπανημάτων J. AJ 19.7.5.

ητος, ἡ, die Enge ; Thuc. 4.24, τῶν χωρίων, Lys. 2.30 ; Xen. Cyn. 9.14 ; Beschränktheit, Dürftigkeit, Mangel, Sp.