σταλάω-ῶ [τᾰ]
      1 tr. faire couler goutte à goutte : δάκρυ, ANTH. 7, 552, verser des larmes sur, dat. ; ἤλεκτρον ἐπί τινι δάκρυον, LUC. Astr. 49, verser sur qqn des larmes d’ambre ; ou simpl. σταλάω, ANTH. 5, 237 ;
      2 intr. couler goutte à goutte, ARAT. 962 ; SYN. 337 b.

Étym. cf. σταλάσσω.

= σταλάσσω, let drop, let fall, δάκρυ Maiist. 43, AP 7.552 (Agath.), A.R. 4.1064; αἴγειροι τὸ ἤλεκτρον ἐπ’ αὐτέῳ δάκρυον σταλάουσιν Luc. Astr. 19; of snakes, λοίγια σταλάουσι σὺν αἵματι Androm. ap. Gal. 14.37; σταλάοντα ὄμματα, with δάκρυα unexpressed, cj. in AP 5.236 (Agath.).
drop, drip, Arat. 962.

= στάζω 2, tröpfeln, triefen ; ὄμματα σταλάοντα, Agath. 12 (V.237); auch act., δάκρυα, 88 (VII.552), wie Luc. astrol. 19.