όνος (ἡ) [ᾰ]
      1 goutte qui découle, liquide tombant goutte à goutte (eau, ESCHL. Suppl. 81 ; eau de la mer, M. ANT. 6, 36 ; larmes, ESCHL. Ch. 186 ; sang, ESCHL. Ag. 1122 ; SOPH. O.R. 1278, etc. ; vin, EUR. Cycl. 67 ; lait, ANTH. 7, 552, etc.) ; κατὰ σταγόνα, SEXT. M. 7, 90, goutte à goutte ;
      2 fer épuré, sel. d’autres, c. ὀρείχαλκος ; sel. d’autres, étain, T. LOCR. 99 c.

Étym. στάζω ; cf. *στάξ.

όνος, ἡ, (< στάζω) drop, κροκοβαφὴς σ., of blood, A. Ag. 1122 (lyr.), cf. Ch. 400 (anap.); φόνου S. OT 1278, cf. E. Ba. 767; ὡς ἐκ πέτρας ὑγρὰ ῥέουσα σταγών, of water, Id. Supp. 81 (lyr.); σ. ἀποπίπτουσιν Hp. Flat. 8; δίψιοι σ., of tears, A. Ch. 186, cf. Ag. 888; οἴνου χλωραὶ σ. E. Cyc. 67 (lyr.); Λεσβία σ., of wine, Ephipp. 29; τῆς… ἀπὸ Λέσβου… σταγόνος Antiph. 174.5; σ. σπονδῖτις AP 6.190 (Gaet.); σ. μαζῶν, of milk, ib. 7.552 (Agath.); σ. πίσσης Str. 16.2.44; σ. τοῦ κόσμου, the sea, M.Ant 6.36; ψυχραῖσιν σταγόνεσσι with dew-drops, IG 14.1942; σταγόσι κατέστικται is covered with spots, bespeckled, Ael. NA 12.24; κατὰ σταγόνα drop by drop, S.E. M. 7.90 (irreg. nom. pl. στάγες as if from στάξ, A.R. 4.626).
a metal, = ὀρείχαλκος or ἄσπρον χάλκωμα, Ti.Locr. 99c, v. Sch. (p. 22 ed. Gelder).

όνος, ἡ, der Tropfen ; πηγαὶ κατεσβήκασιν, οὐδ' ἔνι σταγών, Aesch. Ag. 862 ; u. von den Tränen, ἐξ ὀμμάτων δὲ δίψιοι πίπτουσί μοι σταγόνες, Ch. 184, vgl. 394 ; φόνου μυδώσας σταγόνας, Soph. O.R. 1278, oft bei Eur., οἴνου χλωραὶ σταγόνες Cycl. 67, u. Folgde ; κυάνεαι, Flecken, Ael. H.A. 12.24 ; σπονδῖτις, Gaetul. 3 (VI.190), – Ap.Rh. 4.626 hat auch einen unregelmäßigen plur. στάγες.
Bei Tim.Locr. 99c neben μόλυβδος, ein leichtflüssiges Metall, vielleicht Zinn ; Hesych. erkl. τὸ καθαρὸν σιδήριον.

a drop (liquid) (MT)