(seul. prés. impf. et ao. réc. ἔστιλψα) :
      1 intr. briller, resplendir, en parl. de la beauté et de vêtements, IL. 3, 392 ; de vêtements, IL. 18, 596 ; d’armes, EUR. Andr. 1147 ; de couleurs, PLAT. Phæd. 110 d, etc. ; fig. briller de beauté, de grâce, de force, OD. 6, 237 ; HH. 31, 11 ; 32, 5 ; avec un rég. de m. sign. στ. ἀστραπάς, EUR. Or. 480, briller comme des éclairs en parl. des yeux ;
      2 tr. faire briller, rendre brillant, acc. DIOSC. 1, 111 ; ARISTÉN. 1, 25.

Étym. p.-ê. pré-grec.

chiefly pres. and impf.; aor. ἔστιλψα Charito 2.2, Aristaenet. 1.25 : — glitter, gleam, of polished or bright surfaces, χιτῶνας… ἦκα στίλβοντας ἐλαίῳ Il. 18.596; κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν 3.392; κάλλεϊ καὶ χάρισι στίλβων Od. 6.237; λαμπραὶ δ’ ἀκτῖνες ἀπ’ αὐτοῦ αἰγλῆεν στίλβουσι beam from him, h.Hom. 31.11; ὀμμάτων στίλβειν ἄτο… φλόγα B. 17.55; σ. ὅπλοις E. Andr. 1146; ἰδὼν στίλβοντα τὰ λάβδα, i.e. the λ upon the Spartan shields, Eup. 359; σ. νῶτον πτερύγοιν χρυσαῖν Ar. Av. 697; σ. ἄνθει… ἐπωμίδας Achae. 4.3; σ. ἐν χρωμάτων ποικιλίᾳ Pl. Phd. 110d, cf. Thphr. Sens. 77; ἱμάτια στίλβοντα Ev. Marc. 9.3; abs., of gold, Pl. Ti. 59b; of sleek horses, σ. ὥστε κύκνου πτερόν E. Rh. 618; of brilliant complexion, Theoc. 2.79, etc. ; of water in motion, Arist. Mete. 370a18; of the white gleam on the eye, Id. HA 561a32, Gal. 16.610; ὁρᾶν τῷ στίλβοντι Thphr. Sens. 26; of fixed stars, opp. planets (exc. Mercury, v. στίλβων), twinkle, Arist. APo. 78a30, Cael. 290a18; c. acc. cogn., σ. ἀστραπάς flash lightning, E. Or. 480; metaph, σ. ὁμηλικίην ἐρατεινήν Orph. A. 1115. metaph, shine, be bright, E. Hipp. 194 (anap.). trans., = στιλπνόω, στίλβει πρόσωπον Dsc. 1.84 (v.l. for στιλβοῖ)· στίλψασα τὰς παρειὰς ἐντρίμματι Aristaenet. l.c.

glänzen, schimmern, blinken ; von glatten, polierten Körpern ; Fettglanz, ἐλαίῳ, Il. 18.596 ; u. übertr., κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν, 3.392 ; κάλλεϊ καὶ χάρισι στίλβων, Od. 6.237 ; στίλβειν ἀπό τινος, wovon wiederglänzen, wiederscheinen, H. h. 31.11, 32.5 ; φαεννοῖς στίλβων ὅπλοις, Eur. Andr. 1147, der es auch trans. c. acc. vrbdt, στίλβει νοσώδεις ἀστραπάς, Or. 480 ; στίλβων νῶτον πτερύγοιν χρυσαῖν, Ar. Av. 697 ; ἰδεῖν λαμπρὸν καὶ στίλβον, Plat. Tim. 60a ; Phaed. 110c.

στίλβω
[in LXX: Nam.3:3 (לַהַב), etc. ;]
to shine, glisten: Mrk.9:3.†
(AS)