*στάδιος, ου (ὁ) [ᾰ] c. στάδιον, seul. plur. HDT. 1, 26 ; 2, 149, 158, etc. ; THC. 7, 78 (deux fois σταδίους, une fois στάδια) ; PLAT. Criti. 113 c, 117 e, etc.

α, ον [ᾰ]
   I qui se tient debout, d’où :
      1 stable, ferme : σταδία μάχη, THC. 4, 38 ; ATH. 273 e, combat de pied ferme ; σταδίη (ion.) ὑσμίνη, IL. 13, 314, 713, m. sign. ; subst. ἐν σταδίῃ, IL. 7, 241 ; 13, 514, etc. dans un combat de pied ferme ;
      2 fixe, raide : χιτὼν στάδιος, CALL. fr. 59, robe qui se tient toute droite ; θώρηξ στάδιος, A.RH. 3, 1226, cuirasse toute d’une pièce ;
      3 p. ext. immobile : πῖδαξ σταδίη, OPP. C. 4, 326, eau stagnante ;
   II pesé : σταδίη νάρδου ῥιζίς, NIC. Al. 402, racine de nard que l’on pèse, dose de racine de nard.

Étym. στάδην.

α, ον, (< ἵστημι) standing fast and firm, σ. ὑσμίνη close fight, fought hand to hand, Il. 13.314, 713, cf. Th. 4.38; ἐνὶ σταδίῃ (sc. ὑσμίνῃ) Il. 7.241, cf. 13.514; ἡ σ. μάχη Ath. 6.273f, cf. σταδαῖος· [πῖδαξ] σταδίη μένει, of a spring from which no water flows, Opp. C. 4.326.
firm, fixed, θάλαμοι Pi. O. 5.13; τὸ σ.
immobility, D.C. 39.43.
standing upright or straight, σ. χιτών, = ὀρθοστάδιον, an ungirt tunic hanging in straight plaits, Call. Fr. 59, cf. στατός· θώραξ σ. a stiff breastplate, plate-armour, opp. στρεπτός or ἁλυσιδωτός, A.R. 3.1226 (v. Sch.). (ἵστημι A. IV) weighed, Nic. Al. 402 (στήδην cj. Bentley).

1) stehend ; σταδίη ὑσμίνη, die stehende, offene Feldschlacht, ein geordnetes Gefecht, in welchem die Kämpfenden handgemein werden, im Ggstz zu den Streifereien od. Scharmützeln, Il. 13.314, 713 ; auch ἐν σταδίῃ, ohne ὑσμίνῃ, 7.241, 13.514, 15.283 ; u. so auch in Prosa, ἡ μάχη οὐ σταδία ἦν, Thuc. 4.38 ; – unbeweglich, πῖδαξ σταδίη μένει, Opp. Cyn. 4.326.
2) gerade, aufrecht stehend, steif, was sich nicht zusammenlegen od. -falten läßt ; χιτών, = ὀρθοσταδίας, ein langes, gerade herabgehendes, ungegürtetes Gewand, s. Lobeck Phryn. 238 ; θώραξ, ein steifer Panzer ohne Gelenke, Ggstz ἀλυσιδωτός, vgl. Schol. Ap.Rh. 3.1225.
3) zugewogen, Nic. Al. 402.

ὁ, s. στάδιον.

στάδιον, -ου, τό pl., στάδια (Jhn.6:19, T), and metapl., στάδιοι (see B1., 9, 1),
[in LXX: Dan LXX 4:9, Sus 1:37, 2Ma.11:5 2Mac 12:9 ff. * ;]
a stadium, i.e.
__1. a measure of length = 600 Greek feet or 1⁄8 of a Roman mile Mat.14:24 (Rec., WH, txt., R, mg.), Luk.24:13, Jhn.6:19 11:18, Rev.14:20 21:16, and, this being the length of the Olympic course,
__2. a race-course: 1Co.9:24.†
(AS)