α, ον, qui concerne les libations : σπονδεῖον μέλος, POLL. 7, 49 ; ou αὔλημα, DH. Dem. 22, air de flûte qu’on jouait pendant les libations ; σπονδεῖος πούς, ou subst. ὁ σπονδεῖος, DH. Comp. 17 ; PLUT. M. 1135 a, etc. spondée, pied de deux syllabes longues, rythme lent en usage dans les chants de libations.

Étym. σπονδή.

α, ον, used at a libation, αὔλημα, μέλος, D.H. Dem. 22, Poll. 4.79, etc. ; ὁ σ. (sc. νόμος) a piece of music used at libations, Plu. 2.11 35a. σπονδεῖος (sc. πούς), ὁ, in metre, spondee, foot consisting of two long syllables used in melodies accompanying σπονδαί, D.H. Comp. 17, Heph. 3.1, etc. metaph of the pulse διὰ ἴσου, Ruf. Syn. Puls. 4.

zur σπονδή, zur Opferspende od. zum Opfertranke gehörig ; Ζεὺς σπ., der Aufseher über die σπονδαί ; μέλος, αὔλημα, Sext.Emp. adv.mus. 8 u. Poll. 4.73, 79, die bei Libationen übliche Musik ; πούς, der aus zwei langen Silben bestehende Versfuß, weil man bei Libationen eine feierliche, langsame Melodie liebte, Gramm.