ή, όν [ᾰ]
      1 qui concerne la semence, ARSTT. G.A. 1, 3, 2, etc. ; PHIL. 1, 9 ; SOR. Obst. 257, 23 Id. ;
      2 qui provient d’une semence, TH. C.P. 1, 2, 1 ;
      3 fécond, ARSTT. G.A. 1, 19, 16 ; TH. C.P. 1, 16, 4 ;
      4 capable d’engendrer, de procréer, ARSTT. Probl. 4, 4 ; cf. ARSTT. G.A. 3, 1, 13 ; subst. τὸ σπερματικόν, PLUT. M. 898 f, le pouvoir d’engendrer ;
      5 fig. qui contient le germe ou le principe d’une chose, Ps.-JAMBL. Theol. arithm. p. 49 ; particul. dans la langue des stoïciens, σπερματικοὶ λόγοι, DL. 7, 148 ; PLUT. M. 637 a ; M. ANT. 6, 24, les raisons qui révèlent dans la matière une intelligence créatrice, lois de la génération ;
      6 répandu, épars comme des semences, RHÉT. 4, 414 W.

• Cp. -ώτερος, TH.

Étym. σπέρμα.

ή, όν, of or for seed or generation, seminal, πόροι, ὄργανα, Arist. GA 716b17, 717a12; περίττωμα ib. 717a30; ἀπόκρισις Id. PA 681b35; fruitful in seed, ζῷον Thphr. CP 1.16.4; σ. γένεσις from seed, ib. 1.2.1; τὸ σπερματικόν the seed-vessel, Id. HP 6.4.3.
capable of procreating, Arist. Pr. 876b38, GA 750a13; δυνάμεις Sor. 1.41; πόρος, of the Fallopian tubes, Herophil. ap. Gal. 4.597; τὸ σ. the procreative faculty, Zeno Stoic. 1.39, cf. Stoic. 2.258. metaph, generative, esp. in Stoic Philosophy, σ. λόγοι generative principles, v. λόγος III. 7b; in Arith., ἡ δυὰς σ. Iamb. in Nic. p. 31 P., al. Adv. -κῶς Theol.Ar. 3, 4.
general, summary, Ulp. ad D. 9 init., Syrian. in Hermog. 2.91 R. Adv. -κῶς, [εἴρηται] Gal. 7.764.

zum Samen gehörig ; auch, wie der Same die künftige Frucht, die Grundstoffe oder Elemente andrer Dinge, die Begriffe in sich enthaltend. Bei den Stoikern sind σπερματικοὶ λόγοι gewisse, in der Materie enthaltene Bildungsstoffe, DL. 7.148, M.Ant. 4.14, 21.
• Adv., σπερματικῶς λέγειν, im Vorbeigehen, kurz, gleichsam hingeworfen sprechen, Clem.Al.; = δυνάμει, Nicom. arithm. 2.6.