(< σπεῖρα) Pass., to be coiled or folded round, πέντε ζῶναι ἐσπείρηντο Eratosth. 16.3; πέριξ… σπειρηθεὶς [δράκων] Nic. Th. 457; δράκοντα… ἐσπειραμένον περὶ τὸ ἀγγεῖον Paus. 10.33.9; σχοινίου ἐσπειραμένου S.E. P. 1.227; c. dat., ὄφεις ἐσπειρημένους τοῖς παισίν coiled round them, f.l. in Sch. Lyc. p. 5 S. for ἐπῃωρημένους. metaph, λόγος ἐσπειραμένος πρὸς δεινότητα Demetr. Eloc. 8.