σμάω-ῶ (seul. prés. et ao. ἔσμησα ; pour les autres temps, on se sert de σμήχω ; les Att. contractent αε du prés. en η : σμῶ, σμῇς, σμῇ, etc. et inf. σμῆν) frotter, enduire, oindre, HDT. 9, 110 ; ALEX. (Com. fr. 3, 471) ; DS. 5, 28 ; LUC. Lex. 3 ;

Moy. :
      1 intr. se frotter, se nettoyer, se laver, AR. fr. 326 ;
      2 tr. frotter, nettoyer sur soi ou pour soi, acc. CALL. L. Pall. 32 ; τὴν κεφαλήν, HDT. 4, 73, se laver ou se nettoyer la tête.

➳ Act. prés. inf. σμῆν, LUC. Lex. 3. Moy. prés. 3 sg. anc. att. σμῆται, ion. σμᾶται, HDT. 9, 110 ; part. fém. dor. σμασαμένα [ᾱσ] CALL. l. c. (var. σμαξ-).

Étym. incert. ; cf. p.-ê. lat. macula.

3 sg. contr. σμῇ (ἐπι-) Cratin. 90, Ar. Th. 389; inf. σμῆν Luc. Lex. 3; 3 sg. Pass. σμῆται Antiph. 148.4; but in Ion. and late Prose σμᾷ, σμᾶται, Hdt. 9.110, Luc. Anach. 29 (< ἀποσμᾷ); — impf. ἔσμων (ἐξ-) Hdt. 3.148; aor. ἔσμησα Alex. 187.5; — Med., pres. part. σμώμενος Ar. Fr. 360; aor. part. σμησάμενοι Hdt. 4.73; Dor. part. σμασαμένα Call. Lav. Pall. 32; inf. ζμήσασθαι PEnteux. 82.3 (iii BC); — Pass., pf. part. προεζμησμένος PSI 10.1180.48 (ii AD). (Hence σμήχω, cf. ψάω ψήχω, νάω νήχω) : — wipe or cleanse with soap or unguent (< σμῆμα), ἀποπλύματι τὰς τρίχας D.S. 5.28; metaph, σμήσας τε λεπτοῖς ἁλσί (sc. τὴν σηπίαν) Alex. l.c. ; — Act. mostly found in compds. δια, ἐκ-, ἐπι-σμάω ; — more freq. in Med., σμησάμενοι τὰς κεφαλάς Hdt. 4.73, cf. 9.110; λιπαρὸν σμασαμένα πλόκαμον Call. l.c. ; abs., κατέλιπον αὐτὴν σμωμένην ἐν τῇ πυέλῳ Ar. Fr. 360, cf. Antiph. l.c. — σμῆσαι and σμῆμα are said by Phryn. (228) to be more Att. than σμῆξαι, σμῆγμα ; but Moer. (p. 336 P.) cites ῥύπτομαι, ῥύμμα as the true Att. words.
wipe, wipe clean, τὴν κάρδοπον Luc. Lex. 3.

fut. σμήσω, aor. p. immer von σμήχω, ἐσμήχθην, im praes. wird att. σμῶ, σμῇς, σμῇ kontrahiert, vgl. Lobeck Phryn. 61;
schmieren, reiben, streichen, einreiben ; im med., σμᾶσθαι τὴν κεφαλήν, Her. 9.110, sich den Kopf salben ; λιπαρὸν σμασαμένα πλόκαμον, Callim. lav.Pall. 32 ; – auch abwischen, σμησάμενοι τὰς κεφαλάς, als sie sich die Köpfe abgewischt hatten, Her. 4.73 ; vgl. Valcken zu 3.148 u. 7.209. – Phryn. erkl. es für besser attisch als σμήχω, vgl. Lobeck p. 253.