(in Att., but σκώρ in Dor. acc. to Hdn. Gr. 1.394), τό ; gen. σκατός Poll. 5.91, σκάτους in Sophr. 12 (s.v.l.); nom. σκάτος and gen. σκάτους condemned by Phryn. 261 : — dung, ordure, Epich. 54 (codd., rightly), Ar. Ra. 146, Pl. 305, Stratt. 9. (σκῶρ ; σκατός [fr. σκṇ-τός] is a stem in r alternating with n (-τ-), cf. ὕδωρ, ὕδατος, etc. ; Skt. apa-(ava)-skaras ΄excrement΄, ONorse skarn ΄dung΄, Lat. mūscerda.)

σκατός, τό, Kot, Ar. Ran. 146, Plut. 305 u. Sp.; σκάτους als gen. wird aus Sophron angeführt, s. oben σκάτος.