[ῡ]
      1 dépouiller un ennemi tué ; σκ. τινά, HDT. 1, 82 ; THC. 4, 44, 72, 97 ; 5, 74 ; PLAT. Rsp. 469 c ; ARSTT. Rhet. 3, 4 ; PLUT. Pel. 17, etc. dépouiller qqn ; τινά τι, HÉS. Sc. 468, dépouiller qqn de qqe ch. ; τινά τινος, NIC. Th. 379, τί τινος, XÉN. An. 6, 1, 6 ; Hell. 2, 4, 19 ; LYS. 123, 44 ; ou τι ἀπό τινος, HDT. 9, 80, m. sign. ;
      2 p. ext. piller (une ville) acc. POL. 9, 10, 13.

Étym. σκῦλον.

strip or despoil a slain enemy, esp. of his arms (taking off the clothes also is condemned by Pl., R. 469c), not in Hom. ; c. acc. pers. et rei, Κύκνον σκυλεύσαντες ἀπ’ ὤμων τεύχεα Hes. Sc. 468; σ. τοὺς τελευτήσαντας πλὴν ὅπλων strip of anything but arms, Pl. l.c. ; [ἀμφίσβαιναν] δέρματος Nic. Th. 379; c. acc. pers. only, σ. τοὺς νεκρούς Hdt. 1.82, Th. 4.44, 97, cf. BCH 51.148 (Salamis Cypr.); σ. τὰς πόλεις Plb. 9.10.13. c. acc. rei et gen. pers., strip the arms off an enemy, ὅπλα τῶν πολεμίων σ. Lys. 12.40, cf. X. An. 6.1.6, HG 2.4.19; ἀπὸ τῶν… νεκρῶν σ. ψέλια κτλ. Hdt. 9.80.

[ῡ], den getöteten Feind der Waffen, der Rüstung berauben, spoliare ; Eur. Phoen. 1426 ; Ar. Lys. 461 ; σκυλεῦσαι νεκρούς, Her. 1.82 ; mit doppeltem accus., Κύκνον τεύχεα ἀπ' ὤμων σκυλεύσαντες, Hes. Sc. 468 ; auch σκυλεύειν τι ἀπό τινος, Her. 9.80 ; Thuc. 4.44, 72 ; σκυλεύειν τοὺς τελευτήσαντας πλὴν ὅπλων, Plat. Rep. V.469c ; ὅπλα, Lys. 12.40 ; σκυλεύσας τὰ ὅπλα τοῦ ἑτέρου, Xen. An. 5.9.6 ; Hell. 2.4.19 ; τοὺς νεκρούς, Pol. 1.11.15, u. oft ; πόλεις, 9.10.10 ; ἀμφίσβαιναν δέρματος ἐσκύλευσαν, sie nahmen die Haut ab, Nic. Ther. 379 ; bei Sp. auch τινί τι.

1. to strip or despoil a slain enemy of his arms, [Hesiod (8th/7th c.BC), Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; with accusative of persons or things, Κύκνον σκυλεύσαντες ἀπp ὤμων τεύχεα having stript the arms of Cycnus from his shoulders, [Hesiod (8th/7th c.BC)]
2. with accusative rei et genitive pers. to strip the arms off an enemy, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]; so, ἀπὸ τῶν νεκρῶν σκ. ψέλια [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)] (ML)