όεσσα, όεν :
      1 obscur, sombre, HÉS. O. 553 ; NIC. Al. 188, etc. ; fig. EMPÉD. 388 Mullach ;
      2 p. suite, furtif, clandestin, MUS. 182.

Étym. σκότος.

εσσα, εν, poet. for σκότιος, dark, νέφος Hes. Op. 555; ζόφος A.R. 2.1105; νύξ Nic. Al. 188; metaph, σκοτόεσσα θεῶν πέρι δόξα a dark, doubtful opinion, Emp. 132. Σκοτοῦσσα, ἡ, a town in Thessaly, IG 5(2).11.4 (Tegea, iii BC), etc. ; in codd. written Σκοτοῦσα, Plb. 10.42.3, Str. 9.5.20; uncontr. Σκοτόεσσα, Poet. ap. Paus. 7.27.6; Adj. Σκοτουσσαῖος, IG 9(2).519 iii 9 (Larissa), al.

εσσα, εν, poet. = σκότιος, finster, dunkel ; νέφος, Hes. O. 557 ; Nic. Th. 249, Al. 35 ; auch δόξη, Empedocl. 301.