ά, όν :
      1 qui donne de l’ombre, ombreux, en parl. de bois, de plantations, IL. 11, 480 ; OD. 20, 278 ; EUR. I.T. 1246, etc. ;
      2 couvert d’ombrages, ombreux, AR. Av. 349 ;
      3 p. suite, obscur, sombre, HPC. 1082 a ; ARSTT. Col. 1, 5 ; ALCIPHR. 1, 17 ; ANTH. 6, 154, etc. ;
      4 qui concerne l’ombre, OPP. H. 4, 438.

• Cp. σκιερώτερος, PTOL. 7, 6, 14.

Étym. σκιά.

or (less freq.) σκιαρός, ά, όν, (< σκιά) shady, giving shade, ἐν νέμεϊ σκιερῷ Il. 11.480; ἄλσος ὕπο σκιερόν Od. 20.278; σκιαρόν τε φύτευμα Pi. O. 3.18; σκιεροῖσιν ὑφ’ ἕρνεσιν Ibyc. 1.5; σκιερᾷ δάφνᾳ E. IT 1246 (lyr.); ὦ σκιερὰ φυλλάς Id. Fr. 308 (anap.); ὄρος σκιερόν Ar. Av. 349 (lyr.); σκιεροῖσι πόθοισι longings for the shade, Oppian. H. 4.438.
shady, in the shade, σκιεροὺς θώκους Hes. Op. 574; ἀπὸ σκιαρᾶν παγᾶν Pi. O. 3.14; ἀνάπαυλαι σκιαραί Pl. Lg. 625b.
dark-coloured, Gal. 17(1).655; τὸ σ. μέλαν φαίνεται Arist. Col. 791a23; σκιερῆς ἄνθος ὀπώρης AP 6.154 (Leon. or Gaet.); φρίκῃ σ. θάλαττα Alciphr. 1.17; κεῖται ὑπὸ σκιερὰν Σύρου κόνιν IG 12(5).675.5 (Syros), etc.
faint, ἀστήρ Vett.Val. 6.9.

schattig, beschattet, schattenreich ; νέμος, ἄλσος, Il. 11.480, Od. 20.278 ; θῶκος, Hes. O. 576 ; ἔρνη, Ibyc. 1 ; φύλλα, Anacr. 57.17 ; δάφνη, Eur. I.T. 1246 ; Ar. Vesp. 757, Av. 349 ; σκηνήματα, Xen. Hell. 5.3.19. Vgl. σκιαρός.