σκια·μαχέω-ῶ [ᾱᾰ] combattre une ombre, càd. combattre un ennemi chimérique, POSIDON. (ATH. 154 a) ; PLAT. Ap. 18 d ; LUC. Herm. 33 ; σκ. πρός τινα, PLAT. Rsp. 520 c, 830 c, combattre une ombre en bataillant contre qqn, càd. se donner beaucoup de mal pour rien, faire une chose inutile ; au pass. être dépensé en pure perte comme dans un combat avec une ombre, en parl. de paroles, LUC. Pisc. 35.

Étym. σκιά, μάχη.

fight against a shadow, i.e. an imaginary opponent, and so, spar, Posidon. 16 J., Plu. 2.130e, Paus. 6.10.3; πρὸς τὸν οὐρανὸν σκιαμαχῶν sparring with the sky, ΄baying at the moon΄, Cratin. 17 (lyr.). metaph, Pl. Ap. 18d; πρὸς ἀλλήλους Id. R. 520c; πρὸς ἡμᾶς αὐτούς Id. Lg. 830c; πρὸς τὸν οὐκέτι ἐν ζῶσιν ὄντα Πλάτωνα ἐσκιαμάχει Numen. ap. Eus. PE 14.6; — Pass., ἔπη μάτην σκιαμαχούμενα thrown out at random in disputations, Luc. Pisc. 35. — σκιομαχέω is a later form in codd. of Ph. 1.356, Antyll. ap. Orib. 6.29.3.

[ιᾱ], im Schatten, zu Hause oder in der Schule fechten, eine Art Uebung mit Händen u. Füßen, Posidon. bei Ath. V.154a ; – mit einem Schatten fechten, Plat. πρὸς ἀλλήλους, Rep. VII.520c ; vgl. Apol. 18d, ἀνάγκη ἀτεχνῶς ὥσπερ σκιαμαχεῖν ἀπολογούμενόν τε καὶ ἐλέγχειν μηδενὸς ἀποκρινομένου ; u. so Folgde ; καθάπερ ἐπὶ τοῦ σκιαμαχοῦντος καὶ κενὰς ἐπιφέροντος τὰς χεῖρας, Plut. plac.phil. 4.12 ; Luc. Hermot. 33.