σκευοποιέω-ῶ :
      1 fabriquer des meubles, des ustensiles, des engins, etc. acc. PLUT. Marc. 16 ; ATH. 497 b ;
      2 en mauv. part, fabriquer, machiner, acc. HYPÉR. fr. 127 Blass ; p. suite, contrefaire, falsifier, acc. IS. (POLL. 10, 15) ;

Moy. se parer de, dat. PLUT. M. 59 b.

Étym. σκευοποιός.

fabricate, [ὄργανα] Plu. Marc.. 16 (Pass.); ῥυτόν Ath. 11.497b (Pass.). esp.
prepare by art or cunning, σ. τὰς ὄψεις, of women painting their faces, Alex. 98. [27]; σ. διαθήκας forge a will, Is. Fr. 8, cf. Fr. 89, Hyp. Fr. 124; — Pass., to be tricked out, disguised, τοῖς τοῦ φίλου ἐπισήμοις Plu. 2.59b.

häufiger im med. σκευοποιέομαι, Gerätschaften, Rüstungen, Waffen, Kleider u. dgl. machen, machen lassen, bereiten ; δοκεῖ ῥυτὸν σκευοποιηθῆναι ὑπὸ πρώτου τοῦ Φιλαδέλφου Ath. XI.497 ; ὄργανα ἐσκευοποιεῖτο Plut. Marcell. 16, u. Sp. – Uebh. = σκευάζω, mit dem Nebenbegriff des Listigen, Betrügerischen, wie Harpocrat. aus Hyperid. anführt σκευοποιοῦντα τὸ πρᾶγμα u. es erkl. σκευωρούμενον καὶ πλαττόμενον, dah. σκευοποιεῖν διαθήκας, ein Testament verfälschen oder unterschieben, Isacus bei Poll. 10.15.