ή, όν [ᾰ] boiteux, d’où :
      1 qui penche d’un côté : ἀριθμὸς σκ. nombre impair (cf. ἰσοσκελής) PLAT. Euthyphr. 12 d ; particul. produit de trois facteurs différents (p. ex. 24 = 2 × 3 × 4) NICOM. Arithm. 128, 129 ; σκαληνὲς τρίγωνον, T. LOCR. 98 b, etc. triangle scalène, à côtés inégaux ;
      2 tortueux, oblique : ἀταρπὸς σκ. ANTH. App. 48, 3, chemin tortueux ; σκαληνὴ φλέψ, HPC. 916 b, veine courbe.

➳ Fém. -ος, ANTH. l. c.

Étym. σκάλλω.

ή, όν, also ός, όν Leon. ap. Stob. 4.52.28 : — uneven, unequal, rough, Democr. ap. Thphr. Sens. 66, Epicur. Ep. 2 p. 50U. ; ἀταρπὸς σ. a rugged path, Leon. l.c. ; σ. φλέψ a slanting vein, Hp. Anat. 1; ἀριθμὸς σ.
odd number (v. ἰσοσκελής), Pl. Euthphr. 12d, cf. Nicom. Ar. 2.16; τρίγωνον σ. a triangle with unequal sides, Ti.Locr. 98b, cf. Call. Iamb. 1.125; τὸ σ. Arist. APo. 84b7; κῶνος σ.
oblique cone, Apollon. Perg. Con. 1 Def. 1.3; cf. σκαληνής. (Prob. akin to σκολιός.)

1) hinkend, wankend.
2) uneben, ungleich, höckerig, ἀταρπός, Leon.Tar. 68 (APP 48); schief, Ggstz ἰσοσκελής, Plat. Euthyphr. 12d ; τρίγωνον, ein ungleichseitiges Dreieck, Euclid.; στερεά, Körper mit drei ungleichen Ausdehnungen, Nicom. arithm. 2.16 ; φλέψ, die schiefe od. krumme Blutader, Hippocr.