αος (τὸ) :
      1 abri : ἀνέμοιο, OD. 5, 443 ; 7, 281 ; 12, 336, contre le vent ; abs. OD. 6, 212 ;
      2 couverture, vêtement, ANTH. 6, 335 ; PORPH. Abst. 4, 12 ; fig. APOLLIN. Ps. 16, 18.

➳ Gén. σκέπαος, ARAT. 857, 1126 ; dat. σκέπαϊ, APOLLIN. l. c., etc. ; pl. dat. σκέπασι, PORPH. l. c. ; plur. contr. σκέπα [ᾰ] HÉS. O. 532.

Étym. obscure.

gen. -αος Arat. 857; τό ; (< σκέπω) : — covering, shelter, Hom., only in Od. ; κὰδ δ’ ἄρ’ Ὀδυσσῆ’ εἷσαν ἐπὶ σκέπας placed him in or under shelter, 6.212, cf. 210; σ. ἀνέμοιο shelter from the wind, 5.443, 12.336; abs. in poet. nom. and acc. pl. σκέπα, Hes. Op. 532; σκέπας ὅρμων Lyc. 736; of clothes, χλαίνης λιτὸν σ. AP 9.43 (Parmen.); of the Maced. hat (< καυσία), ib. 6.335 (Antip. Thess.); pl., ζωσάμενοι σκέπασι λινοῖς Porph. Abst. 4.12 codd. (σκεπάσμασι is prob. l.); metaph in sg., pretext, pretence, E. Antiop. iv B 2 Arnim. — In Prose commonly σκέπη, or σκέπασμα.

αος, τό, Decke, Hülle, Schutzdach ; ἐπὶ σκέπας ἦν ἀνέμοιο, es war Schutz vor dem Winde, Od. 5.443, 7.282, 12.336 ; plur., σκέπα, Hes. O. 534 ; vgl. Ruhnk. H.h. Cer. 12 ; einzeln bei sp.D., wie Arat. 1126 ; σκέπας ἐν νιφετῷ, Antip.Thess. 10 (VI.335).