1 tr. (au fut. σκελῶ et à l’ao. ἔσκηλα) faire sécher, faire dessécher, acc. IL. 23, 191 ;
      2 intr. (à l’ao.2 ἔσκλην, et au pf. ἔσκληκα) se dessécher, être desséché, A.RH. 2, 201 ; NIC. Th. 718 ;
Pass.-moy. σκέλλομαι (f. σκλήσομαι) m. sign. intr. HSCH.

➳ Fut. σκελῶ, GAL. 6, 558 ; ao. ἔσκηλα, d’où opt. 3 sg. σκήλειε, IL. l. c. ; pf. 3 pl. ἐσκλήκασι [ᾰ par lic.] NIC. Th. 789 ; pf.2 part. plur. sync. ἐσκληῶτες, A.RH. 2, 53.

Étym. R. indo-europ. *skelh₁-, dessécher ; cf. σκληρός.

aor.1 ἔσκηλα, opt. σκήλειε Il. (v. infr.), ἔσκειλα Zonar. ; — Pass., v. infr. II : — dry up, parch, μὴ μένος ἠελίοιο σκήλει’ ἀμφὶ περὶ χρόα ἴνεσιν ἠδὲ μέλεσσιν Il. 23.191; cf. ἐνσκέλλω. Pass. σκέλλομαι (κατα- A. Pr. 481); fut. σκελοῦμαι Hsch. ; intr. pf. Act. ἔσκληκα in pres. signf. (in compds. also with intr. aor.2 Act. σκλῆναι, cf. ἀποσκλῆναι) : — to be parched, lean, dry, ἐσκληκότα καπνῷ smoke-dried, Choeril. 4, cf. Nic. Th. 718; χρὼς ἐσκλήκει A.R. 2.201; Ep. part. nom. pl. ἐσκληῶτες ib. 53.

auch σκελέω, aor. ἔσκηλα, trocken, dürr machen, austrocknen, dörren ; μὴ μένος Ἠελίοιο σκήλει' ἀμφὶ περὶ χρόα ἴνεσιν ἠδὲ μέλεσσιν, damit nicht der Sonne Gewalt die Haut rings um die Sehnen und Glieder ausdörre, Il. 23.191 ; σκήλῃ, conj. aor., Nic. Ther. 694. – Auch = mager machen und hart machen, verhärten, Sp.
Pass. σκέλλομαι, fut. σκλήσομαι, aor. ἔσκλην, σκλαίην, σκλῆναι, und perf. ἔσκληκα, vertrocknen, verdorren, mager werden, Sp ; πίνῳ δέ οἱ αὐαλέος χρὼς ἐσκλήκει, Ap.Rh. 2.200 ; vgl. Nic. Th. 789 ; eine synkopierte Form des perf. ἐσκληῶτες findet sich Ap.Rh. 2.53.