σιδηρόω-ῶ [ῐ]
      1 fabriquer en fer, POSIDIPP. (ATH. 376 f) ; GEOP. 19, 2, 15 ;
      2 munir de fer, LUC. Pisc. 51 ; au pass. THC. 4, 100.

Étym. σίδηρος.

overlay with iron, σιδηρώσας ἐπὶ πολὺ τῆς ὁρμιᾶς Luc. Pisc. 51; — mostly Pass., ἐσεσιδήρωτο ἐπὶ μέγα καὶ τοῦ ἄλλου ξύλου iron had been laid over a great part of the rest of the wood, Th. 4.100, cf. Aen.Tact. 20.2, al. ; ῥρυμοὶ σεσιδηρωμένοι IG1². 313.21; δράκοντα σεσιδηρωμένον Posidipp. 26.8.
put in irons, fetter, PLond. 2.422.1 (iv AD).

aus Eisen, zu Eisen machen, mit Eisen beschlagen ; ἐσεσιδήρωτο, Thuc. 4.100, δράκοντα σεσιδηρωμένον, Posidipp. bei Ath. IX.376f (v. 8); σιδηρώσας τὰς ὁρμιάς, Luc. Pisc. 51.