ή, όν, de soie, PLUT. M. 396 b ; LUC. Salt. 63 ; DC. 59, 26, etc. ; τὸ σηρικόν, robe de soie, NT. Apoc. 18, 12 ; M. RUBR. 49 ; au plur. STR. 693.

Étym. Σήρ.

ή, όν, (< Σήρ) Seric, silken, ἐσθής Luc. Salt. 63; παραπετάσματα, σκευή, D.C. 43.24, 59.26; νῆμα Gal. 10.942 (pl.), Hld. 2.31; τὰ σ. τῶν ὑφασμάτων Plu. 2.396b; written σειρικός, Gal. 5.46; — as Subst., σηρικόν, τό, silken robe, silk, Apoc. 18.12 (v.l. σιρικόν), Peripl. M.Rubr. 49; in pl., Nearch. ap. Str. 15.1.20. σηρικά, τά, jujubes, Gal. 6.614, Paul.Aeg. 1.81. σηρικόν (fort. συρικόν), τό, a red pigment, Olymp.Alch. p. 76 B., Zos.Alch. p. 248 B. ; Syricum pigmentum, quod Syrii Phoenices in Rubri maris litoribus colligunt, Isid. Etym. 19.17.6 (where it is distd. from Sericum).

eigtl. serisch, gew. seiden, von Seide, Plut. Pyth. or. 4 u. a.Sp.

σιρικός (by assimilation of vowels, for σηρικός; see Mayser, 150; WH, Notes, 151), -ή, -όν
(< οἱ Σῆρες, a people of India from whom the ancients got the first silk),
silk, silken; as subst., τὸ σ., silken fabric, silk: Rev.18:12 (cf. FlJ, B.J., vii, 5, 4).†
(AS)