ας (ἡ) [σᾰ] clarté (d’un son, etc.) PLAT. Leg. 812 d ; p. suite, évidence, certitude, ESCHL. Sept. 67 ; PLAT. Phædr. 277 d ; ISOCR. Antid. § 189 ; p. opp. à ἀσάφεια, PLAT. Rsp. 478 c, etc.

Étym. σαφηνής.

ἡ, clearness, distinctness, Pl. Phdr. 277d; opp. ἀσάφεια, Id. R. 478c; πάσῃ σ. λαβεῖν τι Id. Sph. 254c; σ. τινός Id. R. 524c; τῶν χορδῶν Id. Lg. 812d; τὴν τοῦ στόματος σ. Isoc. 15.189; τῶν πραχθέντων τὴν σ. πυθέσθαι to learn the plain truth, Antipho 1.13; σαφηνείᾳ λόγου εἰδώς τι A. Th. 67; clear knowledge, σ. θεοὶ ἔχοντι Alcmaeon 1.

ἡ, Deutlichkeit, Klarheit ; σαφηνείᾳ λόγου εἰδὼς τὰ τῶν θύραθεν, Aesch. Spt. 67 ; σαφήνειαν πυθέσθαι, Antiph. 1.13 ; Plat. Polit. 246c, Phil. 57c ; καὶ βεβαιότης, Phaedr. 277d, u. öfter, u. Folgde, wie Pol. 3.36.2 ; σχημάτων.