GRC
σατραπικός
JSON
Bailly
ή, όν [ᾰᾰ] de satrape, ARSTT. Œc. 2, 1, 2, etc. ; fig. somptueux, fastueux, PLUT. Agis 3, M. 616 e ; ALCIPHR. 1, 38.
• Cp. -ώτερος, PHILOD. De ira.
Étym. σατράπης.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ή, όν, of a satrap, ἡ σ. οἰκονομία, opp. ἡ βασιλική, Arist. Oec. 1345b13; αὐλή Plu. Agis 3.
like a satrap, luxurious, Id. Comp. Cim. Luc. 1; δωρεαί Alciphr. 1.38; οἱ σατραπικώτεροι τῶν φιλοσόφων Phld. Oec. p. 74 J. ; formal, stately, συμπόσιον Plu. 2.616e; — irreg. fem. σατραπίς, ίδος, ναῦς Philostr. VA 2.17.
like a satrap, luxurious, Id. Comp. Cim. Luc. 1; δωρεαί Alciphr. 1.38; οἱ σατραπικώτεροι τῶν φιλοσόφων Phld. Oec. p. 74 J. ; formal, stately, συμπόσιον Plu. 2.616e; — irreg. fem. σατραπίς, ίδος, ναῦς Philostr. VA 2.17.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
zum σατράπης gehörig, satrapisch, αὐλαί Plut. Agis 3, u. A.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
