ης (ἡ) [ᾰῐ]
      1 char de combat, HH. Ven. 13 ; EUR. Hel. 1311 ;
      2 p. ext. char, chariot, ANACR. 21, 12.

➳ Gén. pl. ion. σατινέων, ANACR. l. c.

ἡ, chariot, ποιῆσαι σατίνας καὶ ἅρματα h.Ven. 13; ἐπιβαίνει σατινέων Anacr. 21.12; σατίναις ὐπ’ ἐϋτρόχοις ἆγον αἰμιόνοις Sappho Supp. 20a13; ζυγίους ζευξάσᾳ θεᾷ σατίνας E. Hel. 1311 (lyr.); only found in pl. (sg. in E. l.c. codd.). — Hsch. cites σάτιλλα, = Πλειάς, the constellation being regarded as a car.

ἡ, der Kampfwagen, Streitwagen ; Hom. h.Ven. 13 ; ζεύξασα σατίναν, Eur. Hel. 1327 ; übh. Wagen, Kutsche, Anacr. bei Ath. XII.534a, vgl. Mehlhorn Anacr. p. 227 ; wird auf σάσαι zurückgeführt, das bei den Paphiern = καθίσαι war.