ά, όν [ᾰ]
      1 pourri, moisi, gâté, HPC. 278, 19 ; en parl. de parties du corps (poumons, HPC. 451, 6 ; os cariés, HPC. 774 b, etc.) ; d’objets divers, part. de cuir, AR. Vesp. 38 ; de poisson, AR. Ach. 1101 ; de fleurs, DÉM. 615, 11 ; fig. vieux, usé, joint à ἀρχαῖος, AR. Pl. 322 ; en parl. de pers. AR. Eccl. 884, Vesp. 1381 ; PHILÉM. (Com. fr. 4, 58) ; MÉN. (Com. fr. 4, 101) ; joint à γέρων, AR. Pax 698 ;
      2 en b. part, qui a un goût de pourri, en parl. de vin vieux parfumé de plantes qu’on y a fait infuser, AR. Pl. 1086 ; ALEX. et PHILYLL. (Com. fr. 3, 460 ; 2, 865).

Étym. σήπω.

ά, όν, (< σήπω) rotten, putrid, Hippon. 23, Hp. Oss. 13; of the lungs, diseased, Id. Morb. 1.13; of bone, carious, Id. Fract. 33; of wood, etc., rotten, ἱστίον Ar. Eq. 918; βύρσα Id. V. 38; πινακίσκος, φορμός, σχοινίον, Id. Pl. 813, 542, V. 1343; ἱμάς Men. 109.4; τοῦ διατειχίσματος ἀνελόντι τὰ σ. IG2². 1672.24; of a house, σ. καὶ ῥέουσα καὶ καταπίπτουσα Teles p. 27 H. ; ἐλαῖαι Thphr. HP 4.14.10; prov., σαπροῦ πείσματος ἀντιλαβέσθαι Thgn. 1362; esp., of fish that have been long in pickle, stale, rancid, τάριχος Ar. Ach. 1101; opp. πρόσφατος, Antiph. 218.4, cf. 125.6; of withered flowers, D. 22.70. Adv., -ρῶς λούει τὰ βαλανεῖα so as to leave one filthy, Arr. Epict. 2.21.14. generally, stale, worn out, ἀρχαῖον καὶ σαπρόν Ar. Pl. 323; of clothes, PGiss. 26.6 (ii AD). Adv., -ῶς (perh. misspelt for -ός) περιπατῶ I am walking about in rags, BGU 846.9 (ii AD). of persons, γέρων ὢν καὶ σ. Ar. Pax 698; ὦ σαπρά, to an old woman, Id. Ec. 884, Hermipp. 10; so εἶναι σαπρὸν κοὐδὲν δύνασθαι Ar. V. 1380; οὐδέν ἐσμεν οἱ σ. Eup. 221; σ. γυναῖκα… ὁ τρόπος εὔμορφον ποιεῖ Philem. 170. of wine, mellow (cf. σαπρίας), Eup. 442, cf. Philyll. 24; τρὺξ παλαιὰ καὶ σαπρά Ar. Pl. 1086; of old wine, ὀδόντας οὐκ ἔχων, ἤδη σαπρὸς…, γέρων γε δαιμονίως Alex. 167.4. εἰρήνη σαπρά, a joke παρὰ προσδοκίαν, Ar. Pax 554. metaph, unsound, bad, λόγος Ep. Eph. 4.29; opp. καλός, Vett.Val. 36.30, cf. PSI 4.312.13 (iv AD); ἄρουραι PGiss. 13.22 (ii AD); τὰ σ. ταῦτα Arr. Epict. 3.16.7; ὡς σ. καὶ κίβδηλος ὁ λέγων… M.Ant 11.15, cf. Sammelb. 5761.23 (i AD), PSI 6.717.4 (ii AD); τὴν σ. εἱμαρμένην the evil fate, PMagLeid. W. 14.38. of sound, αὐλεῖ γὰρ σαπρὰ… κρουμάτια Theopomp.Com. 50 (perh. f.l. for σαθρά, v. σαθρός 2).

faul, verfault, stinkend, ranzig, schimmlig ; von Fischen, die lange in der Salzlake gelegen haben, τάριχος, Ath. III.119e ; auch ἀπορρεῖν τὰ φύλλα τῶν στεφάνων καὶ σαπροὺς εἶναι διὰ τὸν χρόνον, Dem. 20.70 ; übh. durch Alter unbrauchbar, verdorben, morsch, Ar. Plut. 813 ; δένδρον im Ggstz von ἀγαθόν, Matth. 7.17. – Häßlich, γυνὴ σαπρά, im Ggstz von εὔμορφος, Philem. frg. inc. 47 ; vgl. Lobeck Phryn. 378. – Aber οἶνος σαπρός, wie σαπρίας, ohne tadelnden Nebenbegriff, alter, duftender Wein, Ath. I.31a aus Philyll., Pierson Moer. p. 353.

σαπρός, -ά -όν
[in Sm.: Lev.27:14, 33 * ;]
rotten, corrupt, bad, worth­less: of trees and fruit (opp. to ἀγαθός, καλός), Mat.7:17-18 12:33 Luk.6:43; of fish, Mat.13:48.
Metaph., in moral sense: λόγος σ., Eph.4:29. 'In Hellenistic . . . it became a synonym for αἰσχρός or κακός,' MM, xxii.†
(AS)