ου, ou σικυός, οῦ (ὁ) [ῐ] concombre, HPC. 360, 26 et 27 ; 584, 13 ; 623, 27 ; AR. Ach. 520, Pax 1001 ; TH. H.P. 1, 13, 4 ; ATH. 73 d et e, 372 b.

or σικυός, ὁ (also σίκυς, ἡ, Alc. 151, Dsc. 2.135, Gal. 19.89 (s.v. βουβάλιος)), cucumber, Cucumis sativus, Ar. Ach. 520, Pax 1001, Thphr. HP 7.4.1, Diocl. Fr. 49, al., PCair. Zen. 176.4, al. (iii BC); σίκυς ἥμερος Dsc. l.c. ; eaten unripe and raw, Hp. Vict. 2.55; but also σ. πέπων, v. πέπων I. 2 (πέπων alone is condemned by Phryn. 230); also called σ. σπερματίας, seeding, i.e. ripe cucumber, Cratin. 136. σ. ἄγριος squirting cucumber, Ecballium Elaterium, Hp. Nat. Mul. 95, Mul. 1.77, Thphr. HP 9.15.6; also σίκυς ἄγριος Dsc. 4.150.

oder σικυός, ὁ, auch σίκυς, ὁ, die gemeine Gurke, Ar. Pax 966 u. Folgde ; Ath. oft ; die unreif u. roh gegessen ward, dah. auch ὠμός ; eine andere Art, die man nur reif aß, hieß σικύα, σίκυος σπερματίας u. σίκυος πέπων, auch allein πέπων, Sp., wie Strat. 39 (XII.197); χνοάοντα, Philip. 20 (VI.102); vgl. Lobeck Phryn. 258 ff.

a cucumber or gourd , [Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC)] (ML)