'πᾶσα, πᾶν, gén. παντός, πάσης, παντός ; plur. πάντες, πᾶσαι, πάντα ; gén. πάντων, πασῶν, πάντων ; dat. πᾶσι, πάσαις, πᾶσι, etc. tout, toute :
A
   I au sg. :
      1 au sens partitif, chaque, chacun : οἱ δ' ἄλκιμον ἦτορ ἔχοντες πρόσσω πᾶς πέτεται, IL. 16, 265, chacune de ces guêpes pleine d’ardeur vole en avant ; cf. OD. 13, 313 ; SOPH. O.R. 596, etc. ; avec un gén. : πᾶς Ἑλλήνων, SOPH. O.C. 597, tout Grec, chaque Grec ; avec un subst. sans article : πᾶς ἀνήρ, THGN. 177 ; SOPH. Aj. 1366, tout homme ; πᾶς ἄνθρωπος, ATT. tout être humain ; avec un adj. ou un part. accompagné de l’art. : πᾶς ὁ ἄδικος οὐχ ἑκὼν ἄδικος, PLAT. Leg. 731 c, tout homme qui fait le mal mais sans le vouloir ; cf. SOPH. Aj. 101 ; XÉN. Mem. 2, 4, 6, etc. ; πᾶς τις, THGN. 621 ; ESCHL. Ag. 1205, 1652 ; SOPH. Aj. 28 ; THC. 1, 20, etc. tout homme (cf. franç. tout un chacun) ; avec le gén. ; πᾶς τις βροτῶν, SOPH. El. 984, tout mortel ; cf. HDT. 1, 50, etc. ; πᾶς ὅστις, SOPH. Aj. 1413, tout homme qui ; πᾶν ὅσον, ESCHL. Pr. 787, etc. tout ce qui ; παντός ἐστι, avec l’inf. DÉM. 13, 17, etc. c’est l’affaire de chacun de, etc. ;
      2 tout entier, tout : πᾶς δ' ἄρα χαλκῷ λάμπε, IL. 11, 65, il brillait tout entier d’airain ; avec un subst. : πᾶσαι πύλαι, IL. 2, 809, les portes tout entières ; τὴν φάτνην ἐοῦσαν χαλκέην πᾶσαν, HDT. 9, 70, la crèche toute d’airain, entièrement d’airain ; πᾶσαν ἀληθείην κατάλεξον, IL. 24, 407, dis toute la vérité ; πᾶν κράτος, SOPH. Ph. 142, pleine puissance, càd. la plus haute puissance ; avec l’art. : κεῖνος ἡ πᾶσα βλάϐη, SOPH. Ph. 622, cet homme qui est le mal en personne ; πάντα εἶναί τινος, SOPH. Ph. 386, être tout à fait dépendant de qqn ; ὅλος καὶ πᾶς εἰμι πρός τι, POL. 3, 94, 10 ; ou πρός τινι, POL. 5, 58, 1, être tout entier à qqe ch., y employer toute son activité ;
   II au plur. tous, joint à un nom : πάντες τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι, IL. 8, 5, vous tous, dieux, et vous toutes, déesses ; avec un gén. partit. : Σαμίων πάντες, THC. 8, 75, tous ceux des Samiens ; cf. XÉN. Lac. 3, 3, etc. ; πάντες ὅσοι, HOM. ATT. tous ceux qui ; avec un adv. : ἅμα πάντες, IL. 24, 253 ; OD. 21, 230 ; HDT. 9, 23, tous ensemble, tous sans exception ; πάντες ὁμῶς, IL. 15, 98, tous également ; avec un superl. : πάντες ἄριστοι, IL. 9, 3 ; OD. 4, 272, tous les meilleurs (cf. lat. optimus quisque) ; πᾶσι, IL. 2, 285 ; SOPH. O.C. 1448, auprès de tous ou devant tous, càd. dans l’opinion de tous, d’après le jugement de tous ;
B construct. :
   I avec un subst. précédé ou non de l’article :
      1 sans l’article, pour marquer que le subst. est employé au sens collect. : tout entier : παντὶ σθένει, PLAT. Leg. 646 a, avec toute sa force ; πᾶσα γῆ, THC. 2, 42, toute la terre ; πάντες ἄνθρωποι, ATT. tous les hommes qu’on peut imaginer ; au sens de plein, complet : ἐν πάσῃ ἀναρχίᾳ καὶ ἀνομίᾳ, PLAT. Rsp. 575 a, en dehors de toute autorité et de toute loi ; πᾶσα ἀνάγκη, PLAT. Phædr. 240 a, il est tout à fait ou absolument nécessaire ; de même au plur. φρουρούμενος ὑπὸ πάντων πολεμίων, PLAT. Rsp. 579 b, gardé par des hommes tous ennemis ;
      2 avec l’article, soit avec l’article placé dev. le nom, πᾶς les précédant ou les suivant lorsqu’il est employé comme attribut : τὸν ἀριθμὸν πάντα, PLAT. Theæt. 147 e, le nombre tout entier ; πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν λέγειν, THC. 6, 87, dire toute la vérité ; πᾶν τοὐναντίον, ATT. tout le contraire ; τὰ ἀγαθὰ πάντα, XÉN. An. 3, 1, 20, tous les biens ; soit précédé lui-même de l’article quand on veut marquer que la totalité est opposée aux parties isolées : τὸ πᾶν, le tout, tout ensemble, ESCHL. Pr. 273, etc. ; SOPH. Ph. 21 ; THC. 1, 72 ; τὰ πάντα, ESCHL. Eum. 415, m. sign. ; d’où chez les philos. τὸ πᾶν, l’univers, PLAT. Pol. 272 e, Tim. 28 c, etc. ; τὰ πάντα, XÉN. Mem. 1, 1, 11 et 14, m. sign. ; τὸ πᾶν πλῆθος τῶν ὁπλιτῶν, THC. 8, 93, toute cette multitude d’hoplites ; ὁ πᾶς ἀριθμός, ESCHL. Pers. 337 ; THC. 2, 7, le nombre total (des vaisseaux) ; τὰ πάντα μέρη, PLAT. Theæt. 204 a, les parties prises toutes ensemble ; οἱ πάντες ἄνθρωποι, XÉN. An. 5, 6, 7, les hommes tous ensemble (sans exception) ; πόλις τοῖς πᾶσιν εὐπορωτάτη, THC. 2, 64, ville la plus abondante en toutes choses ; τὸ πᾶν κράτος, HDT. 6, 35, la puissance entière, la toute-puissance ; τῆς πάσης ἀλογίας, POL. 1, 15, 6, litt. l’absurdité entière, càd. une complète absurdité ;
   II avec un n. de nombre précédé ou non de l’article :
      1 sans l’article lorsqu’on veut appeler l’attention sur l’idée du détail : ἐννέα πάντες, OD. 8, 258 ; 24, 60, neuf complètement, neuf sans qu’il en manque un, pas moins que neuf ; de même δέκα π. IL. 19, 247 ; 24, 232 ; ἕνδεκα π. OD. 14, 103 ; δώδεκα π. OD. 9, 204, etc. dix, onze, douze complètement ; ou pour marquer une idée de variété : κτήνεα πάντα τρισχίλια, HDT. 1, 50, trois mille têtes de bétail de toute espèce ;
      2 avec l’article, lorsqu’on veut appeler l’attention sur l’idée de l’ensemble : τριάκοντα τὰς πάσας ἡμέρας, THC. 2, 101, trente jours en tout ; οἱ πάντες ὡς ὀκτωκαίδεκα, XÉN. Hell. 5, 4, 60, dix-huit en tout ; cf. HDT. 1, 214 ; THC. 1, 60, etc. ;
C πᾶς employé au neutre subst. ou adv. :
   I τὸ πᾶν :
      1 le tout (v. ci-dessus, B, I, 2), la chose principale, l’important : τοῦ παντός, PLAT. Phædr. 236 e, du tout au tout ; τοῦ παντὸς ἄξιος, PLAT. Soph. 216 c, digne de tout ce qu’il y a de plus haut ;
      2 adv. c. πάντως, en tout, tout à fait, complètement, absolument, XÉN. Cyr. 1, 6, 13 ; SOPH. El. 1009, etc. ; de même ἐς τὸ πᾶν, ESCHL. Eum. 52, 84 ; τῷ παντί, XÉN. Ages. 2, 24 ; Hell. 7, 5, 12, etc. ; avec idée de temps, τὸ πᾶν, LUC. Sacr. 5, toujours ;
      3 tout, tout le possible : πᾶν μᾶλλον ἢ στρατιάν, HDT. 4, 162, tout plutôt qu’une expédition ; περὶ παντὸς ποιεῖσθαι, ATT. estimer au-dessus de tout ; πᾶν ποιεῖν, PLAT. Ap. 39 a, ou π. πράττειν, LYS. 115, 29, faire tout son possible ; d’ord. en ce sens : πάντα π. XÉN. Mem. 4, 2, 6 ; LYS. 127, 42, etc. ; πάντα ποιεῖν ὅπως, XÉN. Hell. 7, 4, 21 ; ou ὥστε, XÉN. Hell. 6, 1, 4, faire tout le possible pour que ; παντὸς μᾶλλον, plus que tout, au-dessus de tout, complètement, PLAT. Prot. 344 b, etc. ; avec le gén. : ἐς πᾶν κακοῦ ἀφικνεῖσθαι, HDT. 7, 118, en arriver à tout le malheur possible, à l’extrême malheur ; ἐν παντὶ ἀθυμίας εἶναι, THC. 7, 55, être dans un découragement absolu ; abs. μάλ' ἂν φοϐοῖο καὶ ἐν παντὶ εἴης, PLAT. Conv. 194 a, tu serais dans la plus grande inquiétude et dans le plus grand embarras ; εἰς πᾶν ἀφικνεῖσθαι, XÉN. Hell. 6, 1, 12, en venir à se trouver dans le plus grand danger ; διὰ παντός, pendant tout le temps, continuellement, toujours, HDT. 1, 122 ; THC. 1, 38, etc. ; XÉN. An. 7, 8, 11 ; SOPH. Aj. 705, etc. ; ou absolument, communément, généralement, THC. 2, 49 ; PLAT. 1 Alc. 108 b, etc. ; διὰ πάντων, PLAT. Soph. 254 b, m. sign. ; εἰς τὸ πᾶν avec ou sans χρόνου, ESCHL. Eum. 670, Ch. 684, ou μέχρι παντός, STR. 376, etc. pour toujours ;
   II πάντα : tout le possible : πάντα γίγνεσθαι, OD. 4, 417, devenir toute sorte de choses, prendre toutes les formes, se changer en toute forme ; πάντα εἶναί τινι, être tout pour qqn, càd. l’homme ou la chose importante par excellence, THC. 8, 95 ; DÉM. 240, 11 ; 660, 7 ; LUC. Tyr. 4 ; de même τὰ πάντα, HDT. 1, 122, etc. ; πάντα, en tout, à tous les points de vue, sous tous les rapports, OD. 13, 209 ; de même τὰ πάντα, HDT. 5, 97 ; d’où πάντα, tout à fait, entièrement, complètement, SOPH. Aj. 91, 1415, El. 301, etc. ; τὰ πολλὰ πάντα, HDT. 1, 203, etc. la plupart du temps ; τὰ πάντα νικᾶν, XÉN. An. 2, 1, 1, vaincre sur tous les points ; avec idée de temps, continuellement, LUC. As. 22 ; sur διὰ πασῶν, v. διαπασῶν.

➳ [ᾱ] au neutre πᾶν, au fém. à tous les cas, et au dat. plur. aux trois genres ; ttef. [ᾰ] dans πάσης, ANTH. 8, 93, et dans πάσιν, ANTH. 8, 109 ; de même α du neutre πᾶν est bref dans les composés ἅπαν, πάμπαν, σύμπαν. — Gén. pl. fém. épq. πασάων [σᾱ] OD. 6, 107 ; A.RH. 1, 113, etc. ; dat. pl. épq. πάντεσσι, OD. 18, 317, etc.

Étym. p. *παντ-ς, de indo-europ. *ph₂-ent-, tout.

'

= πατήρ (Syracus.), EM 651.7.

Cypr., = παῖς, Inscr.Cypr. 106, 210 H.

πᾶσα, πᾶν, Aeol. παῖς, παῖσα Sappho Supp. 13.8, 21.2, 20a. 14, Alc. Supp. 12.6, 25.8 ; Cret., Thess., Arc. fem. πάνσα GDI 4976 (Gortyn), IG 9(2).234.2 (Pharsalus, iii BC), 5(2).343.16 (Orchom. Arc., iv BC) ; gen. παντός, πάσης, παντός ; gen. pl. masc. and neut. πάντων, fem. πασῶν, Ep. and Ion. πασέων, Ep. also πασάων [σα] Od. 6.107 ; dat. pl. masc. and neut. πᾶσι, Ep. and Delph. πάντεσσι Il. 14.246, IG2². 1126.22, 44; also Locr. πάντεσιν Berl.Sitzb. 1927.8 (V BC); Delph. πάντεσι SIG 452.5 (iii BC); πάντοις GDI 2652 (Delph., ii BC), Tab.Defix.Aud. 75.8 ; πᾶν as acc. masc. in LXX, π. ἄνδρα, οἰκέτην, οἶκον, 1 Ki. 11.8, Ex. 12.44, Je. 13.11. [Dor. and Aeol. πάν [α] Hdn. Gr. 2.12, Pi. O. 2.85, Sappho Oxy. 1787 Fr. 3 ii 5, al., and Att. in compds., as ἅπαν, πάμπαν, etc. (but in compds. sts. long in Att., AB 416).] — Coll. Pron., when used of a number, all; when of one only, the whole; of the several persons in a number, every. in pl., all, πάντες τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι Il. 8.5, etc. ; πάντες ὅσοι… Od. 1.11, etc. ; πάντας ᾧ ἂνπεριτυγχάνῃ, for ὅσοις ἄν, Pl. R. 566d ; also with the Art., v. infr. B. strengthd. by Advbs., ἅμα πάντες all together, Il. 24.253, etc. ; πάντες ἅμα 1.495 (in Prose commonly ἅπαντες, but not always, v. Hdt. 9.23, X. Cyr. 1.3.10, etc.); with a collect. noun, ἅμα πᾶς ὁ δῆμος D.H. 2.14; πάντες ὁμῶς Il. 15.98; ὁμοῦ πάντες S. El. 715; πάντα μάλα Il. 22.115, Od. 5.216, etc. ; πάντες ὁμοίως D. 20.85, etc. with Sup., πάντες ἄριστοι all the noblest, Il. 9.3, Od. 4.272, etc.
consisting or composed wholly of, i.e.
nothing but, only, φρουρούμενος ὑπὸ πάντων πολεμίων Pl. R. 579b; ἐκ πασῶν δυνάμεων συνεστώς Corp.Herm. 13.2; cf. 11.2. sg., all, the whole, πᾶς δ’ ἄρα χαλκῷ λάμπε Il. 11.65, cf. 13.191 ; πᾶσα ὕλη all the wood, Hes. Op. 511, cf. Th. 695, etc. ; πᾶσα ἀληθείη all the truth, Il. 24.407, Od. 11.507; τὴν φάτνην ἐοῦσαν χαλκέην πᾶσαν all of bronze, Hdt. 9.70 ; ἦν ἡ μάχη καρτερὰ καὶ ἐν χερσὶ πᾶσα, ἦν γὰρ τὸ χωρίον πρόσαντες πᾶν, Th. 4.43, etc. ; πᾶν κράτος the whole power, sovereign power, S. Ph. 142 (lyr.); τὸ πᾶν κράτος Hdt. 6.35; μετὰ πάσης ἀδείας D. 18.305; πᾶσα ἀνάγκη Pl. Phdr. 240a ; πᾶσαι δ’ ὠΐγνυντο πύλαι, πᾶσαι γὰρ ἐπῴχατο [πύλαι], the whole gate was open (shut), i.e. the gate was wide open, quite shut, Il. 2.809, 12.340, as expld. by Aristarch. ; v. infr. B. as in 1.4, with attraction, ὁ πάντ’ ἄναλκις οὗτος, ἡ πᾶσα βλάβη who is nought but mischief, S. El. 301, cf. Ph. 622, 927.
every, οἱ δ’ ἄλκιμον ἦτορ ἔχοντες… πᾶς πέτεται Il. 16.265, cf. Od. 13.313, S. El. 972, E. Ba. 1131, 1135 ; ἄκουε πᾶς, = ἀκούετε πάντες, Ar. Th. 372; πᾶς χώρει Id. Pax 555 ; with partit. gen., παντὶ βροτῶν (v.l. βροτῷ) Pi. O. 1.100; πᾶς τοῦτό γ’ Ἑλλήνων θροεῖ S. OC 597 ; τῶν ἀνθρώπων πᾶς D.Chr. 3.70; also πᾶς ἀνήρ S. Aj. 1366, Ar. Ra. 1125, etc. ; πᾶσα ἀνθρώπου ψυχή Pl. Phdr. 249e ; with the Art., v. infr. B; πᾶς τις every single one, Thgn. 621, Hdt. 1.50, 3.79, S. Aj. 28, etc. ; πᾶς τις βροτῶν Id. El. 984, cf. OC 25, etc. ; πᾶς ὅστις… Id. Aj. 1413 ; πᾶν ὅσον… A. Pr. 787, etc. less freq., any one, τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν… φήσαιτις ἂν… παντὸς εἶναι D. 1.16 ; παντὸς ἀνδρός [ἐστι] γνῶναι Pl. Ion 532e ; χαλεπόν τι καὶ οὐχὶ παντός Id. Alc. 1.129a ; παντὸς ἀκούοντος… when any one hears…, Ev. Matt. 13.19 ; ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν any man΄s soul, S. Ant. 175 ; πάντων ἀποστερεῖσθαι λυπηρόν to be deprived of anything, D. 18.5 ; cf. D. 111.2, VI. with the Art., in the sense of all, the whole, when the Subst. is to be strongly specified, πᾶς being put either before the Art. or after the Subst., πᾶσαν τὴν δύναμιν all his force, Hdt. 1.214 ; τὰ ἀγαθὰ πάντα X. An. 3.1.20 (s.v.l.) ; with abstract Nouns and others which require the Art., πάντα τὰ μέλλοντα A. Pr. 101 ; πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν Th. 6.87 ; τὰ τῆς πόλεως π.
all the affairs of state, Lys. 19.48, etc. ; emphatically, τὰς νέας τὰς πάσας Hdt. 7.59. πᾶς is put between the Art. and Subst., to denote totality (V. A.II), ὁ πᾶς ἀριθμός A. Pers. 339 ; τὴν πᾶσαν ἵππον Hdt. 1.80 ; τὸ πᾶν πλῆθος Th. 8.93 ; οἱ πάντες ἄνθρωποι absolutely all…, X. An. 5.6.7, etc. ; so πᾶν the neut. with the Art. itself becomes a Subst., τὸ πᾶν the whole, A. Pr. 275, 456, etc., v. infr. D. IV; τὰ πάντα the whole, Id. Eu. 415 ; τοῖς πᾶσιν in all points, Th. 2.64, 5.28 ; οἱ πάντες all of them, Hdt. 1.80 ; but also, the community, opp. οἱ ὀλίγοι, Th. 4.86 ; ἡ μὲν [τάξις] πάντα ἕν, ἡ δὲ πάντα ὅλον, ἡ δὲ πάντα πᾶν all things as a unity, as a totality, as an integral sum, Dam. Pr. 206. with Numerals to mark an exact number, ἐννέα πάντες full nine, Od. 8.258, cf. 24.60 ; ἐννέα πάντ’ ἔτεα Hes. Th. 803 ; δέκα πάντα τάλαντα Il. 19.247, etc. ; but κτήνεα τὰ θύσιμα πάντα τρισχίλιαἔθυσε 3 000 of all kinds, Hdt. 1.50 ; τὸν ἀρχιτέκτονα… ἐδωρήσατο πᾶσι δέκα with ten presents of all kinds, Id. 4.88 ; Παυσανίῃ πάντα δέκα ἐξαιρέθη Id. 9.81 ; τὰ πάντα μυρία Id. 3.74; πάντα θύειν ἑκατόν Pi. Fr. 170; πάντα χίλια ἔθυεν Porph. Abst. 2.60. with the Art., in all, οἱ πάντες… εἷς καὶ ἐνενήκοντα Hdt. 9.70, cf. 1.214, Th. 1.60, 3.85, etc. ; τριήρεις… τὰς πάσας ἐς διακοσίας Id. 1.100, cf. 7.1 ; ἐν εἴκοσι ταῖς πάσαις ἡμέραις Arr. An. 1.11.5. Special Usages ; in dat. pl. masc. πᾶσι, with or in the judgement of all, Il. 2.285, S. OC 1446 ; ὁ πᾶσι κλεινός Id. OT 8 ; κράτιστον πᾶσιν Οἰδίπου κάρα ib. 40. fem. pl., ἔδοξε πάσαις (sc. ταῖς ψήφοις) carried unanimously, IG 12(3).168.14 (Astypalaea, ii/i BC), cf. Luc. Bis Acc. 18, 22. neut. pl. πάντα all kinds of things, Hom., freq. in phrase δαίδαλα πάντα, Il. 5.60, al. ; οἰωνοῖσι πᾶσι 1.5. πάντα γιγνόμενος becoming all things, i.e. assuming every shape, Od. 4.417. πάντα εἶναί τινι to be everything to one, ἦν οἱ… τὰ πάντα ἡ Κυνώ Hdt. 1.122; ἦσάν οἱ πάντα — ἅπαντα codd.) αἱ Συρήκουσαι Id. 7.156 ; Εὔβοια αὐτοῖς πάντα ἦν Th. 8.95 ; πάντ’ ἐκεῖνος ἦν αὐτοῖς D. 18.43 ; π. ἦν Ἀλέξανδρος (sc. ὑμῖν) Id. 23.120 ; π. εἶναι ἔν τισι to be all in all among them, Hdt. 3.157. πάντα as Adv. for πάντως, in all points, entirely, wholly, π. νοήμονες Od. 13.209 ; π. γὰρ οὐ κακός εἰμι 8.214 ; ὁ πάντ’ ἄναλκις S. El. 301 ; τῷ πάντ’ ἀγαθῷ Id. Aj. 1415 (anap.); τὸν πάντ’ ἄριστον Id. OC 1458 ; πάντ’ ἐπιστήμης πλέων Id. Ant. 721 (hence παντάγαθος, παντάριστος, etc. as compd. words); τὰ πολλὰ π.
almost throughout, Hdt. 5.67, cf. 1.203, 2.35 ; but τὰ π.
in every way, by all means, altogether, Id. 5.97 ; οἰόμενοι τὰ π. νικᾶν X. An. 2.1.1 ; ὁ τὰ π. φιλαίτατος Theoc. 7.98 ; also ἐς τὰ π. Th. 4.81 ; κατὰ π. ibid., Pl. Ti. 30d. neut. sg., τὸ πᾶν the whole (V. B. 11), περὶ τοῦ π. δρόμον θέειν Hdt. 8.74 ; πολλοῦ γε καὶ τοῦ π. ἐλλείπω A. Pr. 961 ; τοῦ π. ἡμαρτηκέναι Pl. Phdr. 235e ; ἄξιοι τοῦ π. Id. Sph. 216c ; τὸ πᾶν as Adv., completely, altogether, A. Supp. 781 (lyr.), S. El. 1009, Pl. Lg. 959a, etc. (but, for all that, nevertheless, A.D. Synt. 188.27) ; with neg., at all, οὐκ ἠξίωσαν οὐδὲ προσβλέψαι τὸ πᾶν A. Pr. 217, etc. ; also πᾶν alone, Hdt. 1.32, etc. in Philos., τὸ πᾶν the universe, Emp. 13, Pythag. ap. Arist. Cael. 268a11, Pl. Ti. 28c, 30b, etc. ; including τὸ κενόν (opp. τὸ ὅλον), Placit. 2.1.7 ; also, Pythag. name for ten, Iamb. in Nic. p. 118P., Theol.Ar. 59. τῷ παντί in every point, altogether, X. HG 7.5.12, etc. τὸ π., = μολυβδόχαλκος, Ps.-Democr.Alch. p. 56 B., Maria ap. Zos.Alch. p. 192 B. πᾶν anything, πᾶν μᾶλλον ἢ στρατιήν οἱ ἐδίδου Hdt. 4.162 ; εἴη δ’ ἂν πᾶν anything is possible, ib. 195 ; πᾶν ποιῶν by any means whatever, Pl. Ap. 39a (also πᾶν ποιεῖν καὶ λέγειν ibid. ; πᾶν ποιεῖν ὥστε… Id. Phd. 114c), cf. Pi. I. 4 (3).48 ; πᾶν ἂν ἔπραξαν Lys. 9.16 ; more freq. in pl., πάντα ποιῶν Id. 12.84, D. 21.2 ; π. ποιεῖν ὅπως… X. HG 7.4.21 ; πάντα τολμῶν S. OC 761 ; cf. A. 111.2. ἐπὶ πᾶν on the whole, in general, Pl. Lg. 875d ; ὡς ἐπὶ πᾶν εἰπεῖν Id. Euthd. 279e, etc. ; τὸ πρὸς ἅπαν ξυνετὸν ἐπὶ πᾶν ἀργόν Th. 3.82. παντὸς μᾶλλον more than anything, i.e.
above all, Pl. Cri. 49b, Prt. 344b, Grg. 527b ; π. μᾶλλον οὐ Id. Phdr. 228d ; in answers, π. γε μᾶλλον quite so, Id. Phd. 67b. with Preps., εἰς πᾶν προελήλυθε μοχθηρίας D. 3.3 ; ἐς τὸ πᾶν altogether, A. Ag. 682 (lyr.), Eu. 52, 83 ; ἐν παντὶ ἀθυμίας εἶναι to be in utter despair, Th. 7.55 ; more freq. ἐν παντὶ εἶναι, ἐν παντὶ κακοῦ εἶναι, to be in great danger or fear, Pl. Smp. 194a, R. 579b ; ἐν π. γενέσθαι Id. Euthd. 301a ; ἐμ παντὶ ἐοῦσα IG4²(1).122.27 (Epid., iv BC); ἐν παντὶ εἶναι μή… to be in great fear lest…, X. HG 5.44.29 ; ἐς πᾶν κακοῦ ἀπίκατο Hdt. 7.118 ; ἐς πᾶν ἀφικέσθαι X. HG 6.1.12 ; εἰς πᾶν ἐλθεῖν D. 54.13 ; ἐπὶ πᾶσιν in all things, καιρὸς δ’ ἐπὶ π. ἄριστος Hes. Op. 694 ; but also, finally, Philostr. VS 2.11.1, al. ; περὶ παντὸς ποιεῖσθαι esteem above all, X. HG 7.1.26, An. 1.9.16 ; πρὸ παντὸς εὔχεσθαι wish above all, Pl. Phdr. 239e ; διὰ παντός (sc. χρόνου) for ever, continually, S. Aj. 705 (lyr.), Th. 1.38, etc. ; also, altogether, Pl. R. 407d ; διὰ πάντων Id. Sph. 254b ; ὁ κατὰ πάντων λόγος the common formula, PMagPar. 1.2186 ; ἡ κ. π. τελετή ib. 1596, PMagLond. 121.872 ; μέχρι παντός for ever, Str. 8.6.18 ; εἰς τὸ πᾶν ἀεί A. Ch. 684 ; ἐς τὸ πᾶν χρόνου Id. Eu. 670. διὰ πασῶν (sc. χορδῶν), v. διαπασῶν. οὐ πᾶς not any, i.e.
none, LXX Ps. 142 (143).2, Ev. Luc. 1.37, Ep. Gal. 2.16, al. ; ἄνευ πάσης ταραχῆς without any disturbance, D.S. 15.87.

πᾶσα, πᾶν, gen. παντός, πάσης, παντός, gen. pl. masc. u. neutr. πάντων, dat. pl. masc. u. neutr. πᾶσι, homerisch u. hesiodisch πάντεσσι, gen. pl. fem. πᾱσῶν, ep. πασέων, zweisilbig zu sprechen, u. einmal auch πασάων, Od. 6.107, wie Ap.Rh. 1.113, 1122;
all, mit dem Begriffe der Einheit, ganz, wie ὅλος, der Mehrheit, jeder, wie ἕκαστος, u. im plur. alle. Schon bei Hom. herrscht der Begriff ganz u. der plur. vor ; κέκλυτέ μευ πάντες τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι Il. 8.5, u. sonst ; πᾶσα ἀληθείη, ganze, volle, lautere Wahrheit, Il. 24.407, Od. 11.507 ; πᾶσα ὕλη, Hes. O. 510, vgl. Th. 695, 847, 973 ; πᾶν δεῖμα, ganz Schrecknis, ἡ πᾶσα βλάβη, ganz Unheil, Soph. Phil. 623, 927, El. 301 ; auch im plur., πᾶσαι πύλαι, das ganze Tor, Il. 2.809 ; πάντες ὅσοι, alle welche, Hom. u. Folgde überall ; auch sing., πᾶν ὅσον νοεῖς, Soph. Trach. 348 ; seltener ἀσπάζεται πάντας, ᾧ ἂν περιτυγχάνῃ, Jeden, dem er begegnet, Plat. Rep. VIII.566d ; ἅμα πάντες, allesammt, Il. 24.253, Od. 21.230, in Prosa üblicher ἅπαντες, vgl. aber Schaefer zu Dion.Hal. C.V. p. 124 ; πάντες ὁμῶς, Il. 15.98 ; μάλα πάντες, 22.115, Od. 5.216, 22.283 ; πάντες ἄριστοι, alle besten, lauter solche, die zu den besten gehören, Il. 9.3, Od. 4.272 u. sonst ; mit Zahlwörtern, ἐννέα πάντες, alle neun, ohne daß einer daran fehlt, wie wir sagen »ganzer neun«, Od. 8.258, 24.60 ; ἐννέα πάντ' ἔτεα, Hes. Th. 803 ; δέκα π., Il. 19.247, 24.232 ; δυώδεκα π., Od. 9.204, 12.89 ; δυοκαίδεκα πάντες ἄριστοι, 16.251 ; εἴκοσι πάντες, Il. 18.373, 470, Od. 5.244 ; Her. 1.50, 163, 214, 9.81, der πᾶς immer vor das Zahlwort setzt, während dies bei Hom. voransteht ; auch mit dem Artikel, τὰ πάντα δέκα, in Allem zehn, alle zusammengerechnet zehn ; τὰ πάντα μύρια, in Allem zehntausend, Her. 3.74 ; Thuc. 3.85 ; τρεῖς οἱ πάντες, Ath. VI.273b. – Im sing. jeder, οἱ δ' ἄλκιμον ἦτορ ἔχοντες πρόσσω πᾶς πέτεται, Il. 16.264 ; Od. 13.313 ; πᾶς ἀνήρ, Theogn. 177 ; Aesch. Pers. 378 ; Soph. Aj. 1366 ; νῦν μεπᾶς ἀσπάζεται, O.R. 596 ; σιώπα πᾶς ἀνήρ, Ar. Ran. 1125, wie Ach. 237 ; u. in Prosa, ἔνθα πᾶς παντὶ θυμοῦται, Plat. Prot. 327a ; ψυχὴ πᾶσα ἀθάνατος, Phaedr. 245c ; πᾶσα ὁδός, jeder Weg, Xen. An. 2.5.9 ; auch mit dem Artikel, πᾶσα ἡ ὁδός, ibid., auf jedem der Wege, die ins Vaterland führen ; u. so in dieser Stellung πᾶς ὁ κλύων, jeder, der hört, Soph. Aj. 151 ; πᾶν τὸ καλῶς ἔχον, Plat. Rep. II.381a ; u. so auch im plur., πάντα προὐξεπίσταμαι σκεθρῶς τὰ μέλλοντα, Aesch. Prom. 101 ; od. πάντες steht nach, οἱ ἄλλοι πάντες ᾄδοντες ἐπορεύοντο ἐν ῥυθμῷ, Xen. An. 5.4.14, die übrigen alle ; οἱ πάντες, die sämmtlichen, ὑμεῖς οἱ πάντες οὐκ ἔσεσθε κύριοι, 5.7.27 ; οὐδ' ἂν οἱ πάντες ἄνθρωποι δύναιντο διελθεῖν, 5.6.7 ; vgl. Soph. τοὺς πάντας Ἀργείους, Phil. 47 ; und mit Wiederholung des Artikels, τὰς νέας τὰς πάσας ἐκόμισαν εἰς Ἄβδηρα, Her. 6.47. – In einigen Vrbdgn steht das adj. πᾶς für das • adv. πάντως, wie man erklären kann πόλις γάρ ἐστι πᾶσα τῶν ἡγουμένων, Soph. Phil. 386 ; πᾶσα ἀνάγκη, es ist durchaus notwendig, Plat. Phaedr. 240a u. öfter ; πᾶν τοὐναντίον, ganz das Gegenteil, Prot. 332a u. öfter ; – τὸ πᾶν, das Ganze, Aesch. Prom. 456 u. A.; ἡ τοῦ παντὸς ἀρχή, Xen. An. 5.10.12 ; τοῦ παντὸς ἁμαρτάνειν, Plat. Phaedr. 235e u. sonst ; bes. das Weltall, Universum, τὴν τοῦ παντὸς φοράν, Plat. Polit. 270b ; Crat. 436e u. öfter ; Luc. Nigr. 2 u. öfter ; übh. die Hauptsache, worauf Alles ankommt, τὸ πᾶν φράσω, Soph. El. 670 ; Trach. 368 ; ὁ Λυσίας τοῦ παντὸς ἡμάρτηκε, Plat. Phaedr. 235e ; τὸ ὅλον von τὸ πᾶν unterschieden Theaet. 204b ; ἐσπᾶν κακοῦ, in das ganze, größte Unglück, Her. 7.118, 9.118 ; vgl. ἔτι ἂν μᾶλλον ἐν παντὶ κακοῦ εἴης, Plat. Rep. IX.579b ; u. so auch ohne κακόν, κἀγὼ ἐν παντὶ ἐγενόμην ὑπ' ἀπορίας, Euthyd. 301a ; ἐν παντὶ εἴης ἄν, Symp. 194a, in der größten Gefahr sein ; auch εἰς πᾶν ἀφικνεῖσθαι, sich in die größte Gefahr begeben, Alles wagen, Xen. Hell. 6.1.12 ; vgl. ἐν παντὶ ἀθυμίας ἦσαν, Thuc. 7.55 ; oft bei Flgdn.; Xen. vrbdt diese Wendung sogar mit μή, ἐν παντὶ ἦσαν, μὴ λελοιδορημένος εἴη ὑπ' Ἀγησιλάου, Hell. 5.4.29, sie waren in Besorgnis. – Andere ähnl. Vrbdgn sind : ἐπὶ πᾶν τὸ τῆς ἐλευθερίας ἰέναι, Plat. Rep. VIII.562e ; πράττειν τὸ πᾶν εἰς δύναμιν, Phaedr. 273e, Alles nach Kräften tun ; εἰς πᾶν θυμοῦ προαχθῆναι, in den äußersten Zorn geraten ; παντὸς μᾶλλον, mehr als Alles, durchaus, gewiß, Prot. 344b, Phaed. 67b u. öfter, u. Sp., wie Luc. Halc. 2 ; πρὸ πάντων, Aesch. Spt. 996 ; u. beim superl. zur Verstärkung, πάντων δὲ ῥᾷστα μαθήσει, Plat. Rep. I.344a ; πάντων μάλιστα, Prot. 330a ; Tragg. u. A. – Διὰ παντός, durchgängig, durchaus, von der Zeit immer : Soph. Aj. 705 ; Plat. Phaedr. 240e ; τὸ διὰ παντὸς γιγνόμενον ἁπλοῦν, Polit. 294c ; τὰ εἴσω διὰ παντὸς νενοσηκότα σώματα, Rep. III.407d ; τὸ λοιπὸν διὰ παντὸς πολέμου ἰέναι αὐτοῖς, Xen. An. 3.2.8, wo wahrscheinlich mit Krüger διὰ πολ. zu lesen ist ; vgl. 7.8.11 u. A.; es findet sich auch als ein Wort geschrieben, διαπαντός, Schaefer Schol. Par. Ap.Rh. 4.57 ; selten im plur., διὰ πάντων, Plat. Soph. 254b ; auch κατὰ πάντων, Tim. 60b ; vgl. B.A. 91, διὰ πάντων ἀγὼν ὁ ἔσχατος. – Ueber ἡ διὰ πασῶν s. διαπασῶν. – Ἐπὶ πᾶν, im Allgemeinen, Plat. Euthyd. 279e ; κατὰ πάντα, in Allem, durchaus, Tim. 30d, wie Thuc. 4.81. – Das neutr. πάντα, alles Mögliche, allerlei, Hom. oft, bes. in der Vrbdg δαίδαλα πάντα, auch πάντα γίγνεσθαι, Alles werden, jede Gestalt annehmen, sich in jede Gestalt verwandeln, Od. 4.417 ; sich zu Allem entschließen, alle Mittel versuchen, vgl. παντοῖος u. Schaefer mel. p. 98 ; sehr gewöhnl. πάντα ποιεῖν, Xen. Hell. 5.4.58 Dem. u. A.; auch im sing., Plat. Apol. 39a. – Πάντα εἶναί τινι, Einem Alles sein, Her. 1.122, wie Thuc. 8.95 u. Dem. 18.43 ; vgl. ἐβοηθεῖτε δ' αὐτῷ καὶ πάντ' ἦν Ἀλέξανδρος, 23.120, Sp., wie Luc. Tyrannic. 4 ; Pol. τὸ δὲ ὅλον αὐτοῖς ἦν καὶ τὸ πᾶν Ἀπελλῆς, 5.26.5 ; auch πάντα εἶναι ἔν τινι, Alles in Allem sein, Alles gelten bei Einem, Her. 3.157, 7.156 ; als • adv. πάντα, ganz und gar, gänzlich, in jeder Hinsicht, auch • τὰ πάντα, 1.122, 4.97, • τὰ πολλὰ πάντα, meistens, meistenteils, 1.203, 2.35, 5.67, τὰ πάντα νικᾶν, Xen. An. 2.1.1, vgl. 1.9.2, 3.10 ; auch εἰς πάντα, in Allem, gänzlich, s. Valcken Phoen. 622 u. Jacobs Ach.Tat. p. 648 ; ὁ πάντ' ἄριστος, Ath. VIII.361f ; u. im posit., οὐκ ἄρα πάντα νοήμονες οὐδὲ δίκαιοι ἦσαν, Od. 13.209 u. öfter ; ἀνδρὶ τῷ πάντ' ἀγαθῷ, Soph. Aj. 1415, vgl. El. 301, öfter ; πάντα σοφός, Plat. Theaet. 194e ; u. mit dem Artikel, τὰ πάντα ἀγαθός, Her. 5.97 ; u. eben so τὸ πᾶν, Aesch. Prom. 215, Suppl. 781 ; Soph. El. 1009 ; Xen. Cyr. 1.6.13 u. sonst. – Πᾶσιν, bei, vor Allen, nach dem Urteil Aller, Il. 2.285 ; vgl. Soph. O.C. 1448, Trach. 338 ; u. vom neutr. in Allem, in allen Dingen, Her. 1.61, wie auch ἐπὶ πᾶσιν, Hes. O. 696. – Oft tritt auch τίς hinzu, πᾶς τις, ein jeder, Aesch. Ag. 1205 Soph. O.C. 25, Aj. 28 Thuc. 7.84 ; πάντα τινὰ τῶν μάγων, Her. 3.79.
[α ist in der Stammsilbe in allen drei Geschlechtern lang ; in den Zusammensetzungen wird es im neutr. kurz, ἅπᾰν, σύμπᾰν, doch bleibt bei den Attikern auch diese Silbe zuweilen lang, B.A. 416 ; vgl. Meineke quaest. Men. 51 ; erst späte schlechte Dichter haben auch in πάσης u. πᾶσιν das α verkürzt ; s. Jacobs AP p. 429, 431.]

πᾶς, πᾶσα, πᾶν, genitive, παντός, πάσης, παντός,
[in LXX chiefly for כֹּל ;]
all, every.
__I. As adj.,
__1. with subst. anarth., all, every, of every kind: Mat.3:10 4:23, Mrk.9:49, Luk.4:37, Jhn.2:1o, Act.27:20, Rom.7:8, Rev.18:17, al. mult.; pl., all, Act.22:15, Rom.5:12, Heb.1:6, al.; of the highest degree, π. ἐξουσία (προθυμία, χαρά), Mat.28:18, Act.17:11, Phi 2:29, al.; also the whole (though in this sense more freq. with art.), Mat.2:3, Act.2:36, Rom.11:26.
__2. C. art. (before the art., after the noun, or, denoting totality, between the art. and noun), all, whole: Mat.8:32 13:2, Mrk.5:33, Luk.1:10, Act.7:14, Rom.3:19, Gal.5:14, Eph.4:16, al.; pl., Mat.2:4, Mrk.4:13, Rom.1:5, al.
__II. As pron.,
__1. masc. and fem., every one: Mrk.9:49, Luk.16:16, Heb.2:9; before rel. pron., Mat.7:24, Act.2:21, Gal.3:10, al.; with ptcp. (anarth.), Mat.13:19, Luk.11:4; with ptcp. (with art.), Mat.5:22, Mrk.7:8, Luk.6:47, Jhn.3:8, Rom.1:16, al.; pl., πάντες, absol., all, all men, Mat.10:22, Mrk.13:13, Luk.20:38, Jhn.1:7 3:26, 1Co.8:1, al.; οἱ π. (collectively, as a definite whole), Rom.11:32, 1Co.1:17, Eph.4:13, al.; π. οἱ (ὅσοι), Mat.4:24, Mrk.1:32, Luk.4:40, al.
__2. Neut.,
__(a) sing., πᾶν, everything, all: πᾶν τό, with ptcp., 1Co.10:25, 27, Eph.5:13, 1Jn.2:16 5:4 (sc. ὄν); πᾶν ὅ, Jhn.17:2, Rom.14:23; collectively, of persons (Westc., in l.), Jhn.6:37, 39; with prep., in adverbial phrases, διὰ παντός, always, Mat.18:10, al.; ἐν παντί, in everything, in every way, 2Co.4:8, Phi 4:6, al.;
__(b) pl., πάτνα, all things: absol., Jhn.1:3, 1Co.2:10, Heb.2:8, al.; of certain specified things, Mrk.4:34, Luk.1:3, Rom.8:28, 1Th.5:21, al.; accusative, πάντα, adverbially, wholly, in all things, in all respects, Act.20:35, 1Co.9:25, al.; with art., τὰ π., all things (a totality, as distinct from anarth. πάντα, all things severally; cf. Westc, Eph., 186f.), absol.: Rom.11:36, 1Co.8:6, Eph.3:9, Heb.1:3, al.; relatively, Mrk.4:11, Act.17:25, Rom.8:32, al.; πάντα, with ptcp., Mat.18:31, al.; πάντα ταῦτα (ταῦτα π.), Mat.6:32, 33, al.; πάντα, with prep, in adverbial phrases, πρὸ πάντων, above all things, Jas.5:12, 1Pe.4:8; ἐν π́, in all things, in all ways, 1Ti.3:11, 1Pe.4:11, al.; κατὰ πάντα, in all respects, Act.17:22, al.
__3. C. neg., πᾶς οὐ (μή) = οὐδείς, see: οὐ and μή, and cf. M, Pr., 245f.
(AS)