ος, ον [ῐ]
      1 bon à boire, potable, HDT. 8, 22 ; HPC. 19, 48, etc. ;
      2 p. ext. agréable, au propre, en parl. de fruits, joint à γλυκύς, TH. C.P. 4, 4, 12 ; fig. PLAT. Phædr. 243 d ; PLUT. M. 469 c ; en parl. de pers. THCR. Idyl. 29, 31 ; PITTAC. (DL. 4, 47).

• Cp. -ώτερος, THCR. l. c. ; • Sup. -ώτατος, PITTAC. l. c.

Étym. ποτός.

ον, (< πότος, πίνω) mostly of water, drinkable, fresh, Heraclit. 61, Hdt. 8.22, Hp. Medic. 2, X. HG 3.2.19; κρήνη Plb. 34.9.5; generally, τὰ π. Thphr. Od. 65. metaph, fresh, sweet, pleasant, καρποὶ γλυκεῖς καὶ π. Id. CP 4.44.12; π. λόγος, opp. ἁλμυρὰ ἀκοή, Pl. Phdr. 243d; of the writings of Isoc., Phld. Rh. 1.200S., cf. Lib. p. 46O. (Comp.); π. δόγματα, ἔννοιαι, Ph. 2.275, 1.72; τὰ χρηστὰ καὶ π., opp. τὰ δυσχερῆ καὶ μοχθηρά, Plu. 2.469c. of persons, pleasant, sociable, Theoc. 29.31 (Comp.); so also ποτιμώτερον συμπόσιον Hld. 3.10. Adv., σοφῶς καὶ π. Philostr. VS 1.8.4.
porous, λίθος Pl. Lg. 947d.
watered, irrigated, Apollon.Soph. Lex. s.v. πείσεα. = δευτερίας, Dsc. 5.6.15.

trinkbar ; ὕδατα, Her. 8.22 ; Xen. Hell. 3.2.14, Gegensatz von ἁλμυρός, Arist. u. Folgde ; τὰ πότιμα τῶν ὑδάτων, Pol. 5.62.4 ; κρήνη, 34.9.5 ; übertr., λόγος, eine milde, sanfte Rede, Plat. Phaedr. 243d ; vgl. Pittac. bei D.L., φαμὶ δ' ἐγὼ ποτιμώτατον ἔσεσθαι Σόλωνι τὰν νᾶσον, wie Theocr. 29.31, ποτιμώτερον πέλειν, freundlicher, öfter in späterer Prosa so übertragen gebraucht.