πυρπολέω-ῶ :
      1 se tenir auprès du feu, OD. 10, 30 ; d’où entretenir le feu, AR. Av. 1580 ; XÉN. Cyr. 3, 3, 25 ;
      2 consumer par le feu, acc. AR. Nub. 1497, Vesp. 1079 ; POL. 39, 2, 8 ; joint à καίειν et à σφάττειν, LUC. Cal. 19 ; fig. consumer par la fièvre, en parl. de la douleur, NIC. Th. 245, 364 ; de l’amour, ANACR. 63, 6 ; A. TAT. 1, 11, etc. ;

Moy. consumer par le feu, HDT. 8, 50.

Étym. πυρπόλος.

light and keep up a fire, watch a fire, Od. 10.30, X. Cyr. 3.3.25; π. τοὺς ἄνθρακας stir up, fan the fire, Ar. Av. 1580.
burn with fire, Id. Th. 727; τινα, of the bull of Phalaris, Phalar. Ep. 66.2; — Pass., Phld. Piet. 89.
waste with fire, burn and destroy, τὴν οἰκίαν Ar. Nu. 1497; πόλιν Id. V. 1079; π. καὶ καίουσι καὶ σφάττουσι Luc. Cal. 19; — Med., πᾶσαν πυρπολέεσθαι [τὴν Ἀττικήν] cause it to be burnt with fire, Hdt. 8.50.
assail with fiery missiles, τοὺς ἐπὶ τῷ πύργῳ τοξότας Palaeph. 38, cf. 40. metaph, ὥσπερ ἡ χίμαιρα π. τοὺς βαρβάρους, of a ἑταίρα, Anaxil. 22.9, cf. Men. Mon. 195; also of disease or pain, Nic. Th. 245, 364; of love, Ach.Tat. 1.11.

sich am Feuer beschäftigen, Feuer anzünden u. es unterhalten, Od. 10.30 ; τοὺς ἄνθρακας, Kohlen anfachen, Ar. Av. 1580 ; ὄπισθεν τοῦ στρατοπέδου ἐπυρπόλουν, Xen. Cyr. 3.3.25 ; οἰ. κίαν, τὴν πόλιν, mit Feuer verwüsten, Ar. Nub. 1497, Vesp. 1079 ; so auch Her. 8.50, wo Einige es als depon. erklären ; χώραν, Pol. 3.82.10, 39.2.8, wie Luc. Bacch. 3 ; τὰ ἄστη, Plut. Them. 9 ; übh. seugen, brennen, ἄλγεα πυρπολέοντα, Nic. Ther. 245, 364.