πυλάρτης < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

πυλάρτης

Bailly

πυλ·άρτης, ου [ῠ] adj. m. aux portes solidement closes, ép. d’Hadès, IL. 8, 367 ; 13, 415 ; OD. 11, 277.

Étym. πύλη, *ἄρω.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ου, ὁ, (< ἀραρίσκω) gate-fastener, he that keeps the gates of hell, epith. of the god who held this office, Ἀΐδαο πυλάρταο Il. 8.367, cf. 13.415, Od. 11.277 (expld. by Apion as ὁ ταῖς πύλαις προσηρτημένος).

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ὁ, Beiwort des Gottes der Unterwelt, der die Tore der Unterwelt fest angefügt oder verschlossen hält, oder, nach Apion, ὁ ταῖς πύλαις προσηρτημένος, der Türhüter der Unterwelt, wie πυλωρός, Ἀΐδαο πυλάρταο, Il. 8.367, 13.415, Od. 11.277.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)