ου (ὁ) :
   I jeune pousse, d’où :
      1 jeune branche, OD. 6, 128 ; EUR. Hec. 20, etc. ; AR. Pl. 544 ; joint à νέοι κλῶνες, PLAT. Prot. 334 b ; p. ext. branche, ARSTT. P.A. 4, 10, 17, etc. ; en parl. de la massue d’Hèraklès, A. PL. 103 ;
      2 p. suite, rejeton, fig. LYC. 965 ; ANTH. 8, 38 ;
   II action de pousser, germination, HÉS. O. 419.

ὁ, young branch, shoot, sucker, sapling, Od. 6.128; ὥς τις π. ηὐξόμην E. Hec. 20; πτόρθοισι δάφνης Id. Ion 103 (anap.); μαλάχης Ar. Pl. 544; οἱ π. καὶ οἱ νέοι κλῶνες Pl. Prt. 334b, cf. Thphr. CP 5.1.3; πτόρθους ἁπαλοὺς ἀποτρώγουσαι Eup. 14.2; generally, branch, Arist. PA 687a2, etc. ; π. μέγας, of Heracles’ club, APl. 4.103 (Tull. Gem.).
sprouting, budding, Hes. Op. 421.

ὁ, Trieb, Schößling, junger Zweig, Ast ; ἐκ πυκινῆς δ' ὕλης πτόρθον κλάσε, Od. 6.128 ; τροφαῖσιν ὥς τις πτόρθος ηὐξόμην, Eur. Hec. 20 ; πτόρθοισι δάφνης, Ion 103 ; μαλάχης, Ar. Plut. 544, ἐπὶ τοὺς πτόρθους καὶ τοὺς νέους κλῶνας, Plat. Prot. 334b ; Folgde : ἁπαλός, Pol. 7.1.3.