πτέρνα < GRC < Lemma

GRC

Bailly

ης (ἡ) c. πέρνα, BATR. 37 ; cf. πτόλις, πτόλεμος, etc.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

Bailly

ης (ἡ) :
1 talon, IL. 22, 397 ; ESCHL. Ch. 209 ; DÉM. 88, 2 ; ARSTT. H.A. 1, 15, 6 ;
2 p. anal. partie inférieure d’une chose (d’une tour, LYC. 442 ; d’une machine, POL. 8, 8, 2 ; d’un mât, ATH. 374 f).

➳ Ion. πτέρνη, IL. LYC. ll. cc.

Étym. cf. sscr. pârshnis.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

later for πτέρνη.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

od. πτέρνη, ἡ, die Ferse ; Il. 22.397 (nach Arist. H.A. 1.15 τὸ ὄπισθεν μέρος τοῦ ποδός); πτέρναι τενόντων θ' ὑπογραφαί, Aesch. Ch. 207. – Auch der Teil des Fußes oberhalb der Knöchel, wo das Bein am dünnsten ist, bei den Tieren die Hessen ; – Schuhsohle, Phryn. in B.A. 39 v. ἐπικαττύειν ; Fuß überh., Onest. 4 (IX.225); komisch sprichwörtlich εἴπερ τὸν ἐγκέφαλον καὶ μὴ καταπεπατημένον ἐν ταῖς πτέρναις φορεῖτε, Dem. 7.45.
Uebertr., der hintere Teil, τῆς μηχανῆς, Pol. 8.8.2 ; der untere Teil, Fuß eines Körpers, πτέρνη πόλεως, Lycophr. 442, = βάσις. Nach Ath. IX.474f τοῦ ἱστοῦ τὸ κατωτάτω.
Nach Suid. auch = δόλος, ἐπιβουλή (s. πτερνίζω).

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)

TBESG

πτέρνα, -ης, ἡ
[in LXX for עָקֵב ;]
the heel: figuratively, ἐπαίρειν τὴν π. ἐπί, Jhn.13:18 (LXX).†
(AS)

Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars