οἱ ; heterocl. pl. πρότονα Et.Gud. 483.13, Eust. 130.44; — two ropes from the masthead to the forepart of a ship, forestays (opp. ἐπίτονος ΄backstay΄), κατὰ δὲ προτόνοισιν ἔδησαν [τὸν ἱστόν] Od. 2.425; ἱστοῦ δὲ προτόνους ἔρρηξ’ ἀνέμοιο θύελλα ἀμφοτέρους, ἱστὸς δ’ ὀπίσω πέσεν 12.409; ἱστὸν προτόνοισιν ὑφέντες Il. 1.434, cf. Alc. Supp. 12.10; in sg., σωτῆρα ναὸς πρότονον A. Ag. 897, cf. E. Fr. 773.42 (lyr.), PCair. Zen. 754.4 (iii BC), Luc. Nav. 5; metaph, of an old woman΄s hair, AP 5.203 (Mel.).
halyards, E. Hec. 112 (anap.), IT 1134 (lyr.); κατὰ προτόνων ἱστίον ἐκπετάσας Epigr.Gr. 779, cf. Call. Epigr. 6.