GRC
πρόστροπος
JSON
Bailly
ος, ον, suppliant, SOPH. O.R. 41 ; τινος, SOPH. Ph. 773, qui supplie qqn.
Étym. προστρέπω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ὁ, = προστρόπαιος I. 1, suppliant, τινος S. Ph. 773; abs., Id. OT 41.
accursed, Phot. s.v. προστρόπαιος.
accursed, Phot. s.v. προστρόπαιος.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
zugewendet, bes. mit Flehen gewendet, τινός, an Einen, Soph. Phil. 762 ; vgl. ἱκετεύομέν σε πάντες οἵδε πρόστροποι, O.R. 41 ; einzeln in sp. Prosa, wie προστρόπαιος.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
