πρό·ναος, ος, ον [ᾱ] situé devant le temple, ESCHL. Suppl. 494 ; PAUS. 9, 10, 2 ; subst. ὁ πρόναος, DS. 14, 14 ; STR. 805 ; PAUS. 8, 32, 2, etc. ; ou τὸ πρόναον, JOS. A.J. 8, 3, 2, vestibule d’un temple, entrée d’un temple.

➳ Ion. πρόνηος, LUC. Syr. 30.

Étym. π. ναός ; v. πρόναιος.

or προναῖος, α, ον, Ion. προνήϊος, η, ον, Att. πρόνεως ; (< ναός) : — before a temple, βωμοὺς προνάους A. Supp. 494; esp. of gods whose statues stood before the temple, Ἀθηνᾶ καὶ Ἑρμῆς πρόναοι at Thebes, Paus. 9.10.2; πρόνεως, epith. of Poseidon, Hsch. ; freq. of Athena at Delphi, because she had a chapel or statue there before the great temple of Apollo, κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς Προνηΐης Ἀθηναίης Hdt. 8.37, cf. 39; ἐν δὲ Προνηΐης τῆς ἐν Δελφοῖσι Id. 1.92; Παλλὰς προναία A. Eu. 21; ἐναγὴς ἔστω τοῦ Ἀπόλλωνος… καὶ Ἀθηνᾶς Προναίας Decr. Amphict. ap. Aeschin. 3.110 (Προνοίας codd., so also in 108, al., but cf. Harp.); χἡ Παλλάς, Δελφοί νιν ὅθ’ ἱδρύοντο προναίην Call. Fr. 220; Ἀθηνᾷ Προναίᾳ SIG 324 (Delph., iv BC), cf. Schwyzer 323 D 35 (ibid., iv BC). Subst. πρόναος, ὁ, front hall of a temple, through which one passed to the ναός, BMus.Inscr. 481*. 272, 283 (Ephesus, ii AD); Ion. πρόνηος Luc. Syr. D. 30; Att. dat. written προνεοι IG1². 237.58, προνειοι ib. 232.6 (prob. to be understood as πρόνεῳ and πρόνειῳ); Ion. gen. προνηΐου Hdt. 1.51; pl. προνήϊα, as Adv., before the temple, AP 6.281 (Leon.); also neut. πρόναον, τό, Str. 17.1.28, Ph. 2.150, 236, Paus. 8.32.2 codd., OGI 661 (Egypt, i AD), 702 (ibid., ii AD), Ath.Mitt. 35.442 (Pergam., ii AD), Milet. 1 (7) No.200 (iii AD), Ephes. 2 No.42 (iii AD), IGRom. 4.556 (Ancyra); gender uncertain in προνάοις D.S. 14.41; προνάϊον, IG 5(2).515 Ba (Lycosura, i BC i AD), 520 (ibid., ii AD), 7.225 (Aegosthena), J. AJ 8.3.2 (v.l. πρόναον); προνάειν, Jahresh. 15 Beibl. 106 (Dionysopolis, iii AD). (The forms Προναια, προναιην, pronaion should perh. be understood as Προνᾴα, προνᾴην, πρόνᾳον ; the word is trisyll. in A. and Call. ll.cc.)

[ᾱ], vor dem Tempel befindlich, βωμοί, Aesch. Suppl. 489, τὸ πρόναον, ion. προνήϊον, Vorhof vor dem Tempel, Eingang zu demselben, Her. 1.51 ; τὰ προνήϊα, Leon.Tar. 7 (VI.281).