πρό·δηλος, ος, ον, qui éclate aux yeux, très clair, très évident, HPC. Art. 797 ; EUR. Or. 190 ; PLAT. Phædr. 238 b ; DÉM. 293, 25, etc. ; p. opp. à ἀγνοούμενος, ISOCR. 123 b ; πρόδηλον ὅτι, XÉN. Hell. 6, 4, 9 ; ou πρόδηλα ὅτι, HDT. 9, 17 ; XÉN. Eq. 3, 3, (il est) de toute évidence que ; ἐκ προδήλου, SOPH. El. 1429, de toute évidence, distinctement.

Étym. π. δῆλος.

ον, clear or manifest in front or beforehand, Alc. Oxy. 1789 Fr. 1 ii4, D. 15.30, etc. ; ἐμβολὴ π. ἥτις γίνοιτ’ ἂν ἁρμόζουσα Hp. Art. 30, cf. E. Or. 190 (lyr.), Hyp. Epit. 8; οἱ π. [φόβοι] foreseen, Arist. EN 1117a19, cf. Is. 3.19, al. ; τοῦ μὲν ὄντος π. τοῦ δὲ ἀγνοουμένου Isoc. 6.37; εἰ μὲν ἦν π. τὰ μέλλοντα D. 18.196; π. εἵλοντο θανάτους Plb. 6.54.4; πρόδηλον ἥδη ἦν, ὅτι… X. HG 6.4.9, cf. Isoc. 2.42, Pl. Phdr. 238b, etc. ; evident, καὶ τυφλῷ, φασι, πρόδηλον Polystr. p. 8 W. ; πρόδηλα γάρ [ἐστι], ὅτι… μέλλουσι Hdt. 9.17, cf. X. Eq. 3.3; ἐκ προδήλου from a place in sight, in full view, S. El. 1429 (lyr.). Adv. -λως Aeschin. 1.182, Plu. Oth. 9; θανεῖν π. S. Aj. 1311. = προδηλωτικός, c. gen., Vett.Val. 92.22, al.

ganz deutlich od. offenbar, ganz bekannt, klar vor Augen liegend ; Her. 9.17 ; ἐκ προδήλου λεύσσω, Soph. El. 1422 ; = προδήλως, Aj. 1290 ; Eur. Or. 190, Plat. Phaedr. 238b ; πράξεις, wozu, Zeugen nötig sind, Isae. 3.19, Dem.; Sp., wie Pol. 1.23, 3 u. öfter ; Luc. Hermot. 63 ; Plut.

πρό-δηλος, -ον
[in LXX: Jdth.8:29, 2Ma.3:17 2Mac 14:39 * ;]
__1. evident beforehand.
__2. clearly evident: 1Ti.5:24-25 Heb.7:14.†
(AS)