πρυτανικός < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

πρυτανικός

Bailly

ή, όν [ῠᾰ] de prytane, ATH. 149 e.

Étym. πρύτανις.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ή, όν, of or for a πρύτανις, ἡ π. ἐξουσία IG 12(7).396.5 (Amorgos), cf. Inscr.Perg. 254.7; π. γραφή action against a πρύτανις, Harp. s.v. ῥητορικὴ γραφή· ἐσθῆτες Herm.Hist.. 2; πρυτανικόν, τό, = πρυτανεῖον, στῆσαι ἐν τῷ π. IG2². 915, al. ; also, receipts from πρυτανεῖα (?), ib. 11 (2).287 A 13 (Delos, iii BC).
having the rank of εχπρύτανις, Wilcken Chr. 27.16 (ii AD), etc.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

zum πρύτανις oder zur πρυτανεία gehörig, ἐν στολαῖς λευκαῖς, ἃς μέχρι καὶ νῦν καλοῦσι πρυτανικὰς ἐσθῆτας, Ath. IV.149d.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)