α, ον, de la poupe, EUR. H.f. 479 ; τὰ πρυμνήσια (s.-e. σχοινία) amarres d’un navire, IL. 1, 436 ; OD. 2, 418 ; 9, 137 ; 15, 286, etc. ; ESCHL. Ag. 984 ; EUR. I.T. 1352 ; PLUT. Luc. 12 ; fig. dernières ressources, ANTH. 12, 159 ; τὸ πρυμνήσιον, SYN. 228 a, amarre.

Étym. πρύμνα.

α, ον, of a stern, κάλως E. HF 479. mostly neut. pl. πρυμνήσια (sc. δεσμά), stern-cables, κατὰ… π. ἔδησαν Il. 1.436; ἀνάψαι Od. 9.137; ἀνά… π. λῦσαι 9.178, cf. 2.418, al. ; metaph, ἐν σοὶ τἀμὰ βίου πρυμνήσι’ ἀνῆπται AP 12.159 (Mel.), cf. PMagBerol. 1.346.

zum Schiffshinterteile gehörig ; bes. τὰ πρυμνήσια, sc. δεσμά od. σχοινία, die Taue, mit denen das Schiff vom Hinterteile aus am Lande befestigt wurde ; ἐκ δ' εὐνὰς ἔβαλον, κατὰ δὲ πρυμνήσι' ἔδησαν, Il. 1.436, Od. 15.498 ; πρυμνήσι' ἔλυσαν, 2.418 ; im Ggstz von πρυμνήσι' ἀνάψαι, 9.137 ; πρυμνησίων ξυνεμβόλοις, Aesch. Ag. 957 ; ἀνημμένοι κάλως πρυμνησίοισιν, Eur. Herc.F. 479 ; τὰ πρ. τῶν νεῶν ἀποκόπτειν, Plut. Lucull. 12. Uebtr. sagt Mel. 44 (XII.159) ἐν σοὶ τἀμὰ βίου πρυμνήσι' ἀνῆπται.