προ·ϋπόκειμαι :
      1 servir auparavant de fondement, LGN 1, 8 ; τί τινι, PLUT. M. 678 f, en qqe ch. à qqe ch. ;
      2 préexister, SEXT. P. 3, 94 ;
      3 être hypothéqué auparavant, PLUT. Sol. 15.

serving as pf. Pass. to προϋποτίθημι, to be put under before, Dsc. 1.8, Sor. 1.68, Gal. 6.289; subsist before, τὰ κείμενα parts already founded, of a city, Str. 5.3.7; -κειμένης ὥσπερ ἐδάφους τῆς ἐν τῷ λέγειν δυνάμεως Longin. 8.1; χώραν ἔδει καὶ τόπον κεῖσθαι τοῖς γενομένοις Plu. 2.678f; τὸ δεξόμενον π. σώματι Ph. 2.490, cf. S.E. P. 3.94; προϋπόκειται τοῦ ἀνδριάντος τὸ ἐργαστήριον Id. M. 10.218, cf. Hierocl. in CA 10 p. 436M. ; -κειμένη γνῶσις A.D. Synt. 29.19; σῶμα κείμενον Dam. Pr. 14.
to be assumed first, Nicom. Ar. 1.4.
to be mortgaged before, Plu. Sol. 15, PMasp. 97.34, al. (vi AD).

(κεῖμαι), vorher darunter gelegt sein, darunterliegen, als Grundlage ; übh. vorher existieren, da sein ; Plut. Sol. 15 ; Philo u. a.Sp., wie S.Emp. oft.