(impf. προεφήτευον ou mieux ἐπροφήτευον, f. προφητεύσω, ao. προεφήτευσα ou mieux ἐπροφήτευσα, pf. inus. ; pass. pf. προπεφήτευμαι ou mieux πεπροφήτευμαι) :
      1 être interprète d’un dieu, PD. fr. 127 Bgk ; HDT. 7, 111 ; EUR. Ion 413 ;
      2 p. suite, annoncer l’avenir, prophétiser, acc. EUR. Ion 369 ; ARSTT. Mund. 1, 2 ; abs. PLAT. Phædr. 244 d ;
      3 expliquer de vive voix les textes sacrés sous l’inspiration de l’Esprit saint, NT. Luc. 1, 67 ; Joh. 11, 51 ; Ap. 2, 17, etc.

➳ Fut. dor. προφατεύσω [ᾱ] PD. fr. 127 Bgk.

Étym. προφήτης.

Dor. προφατεύω Pi. Fr. 150 and Inscrr. (v. infr.); — in impf. and aor.1 the augm. is sts. placed after the prep., προεφήτευον, -εφήτευσα, as LXX 3 Ki. 22.12 (v.l.), Act. Ap. 19.6 (v.l.), LXX Si. 46.20 (but ἐπροφήτευσαν LXX Nu. 11.25, al.) : — to be a προφήτης or interpreter of the gods, μαντεύεο, Μοῖσα, προφατεύσω δ’ ἐγώ Pi. l.c. ; τίς προφητεύει θεοῦ ; who is his interpreter? E. Ion 413; οἱ προφητεύοντες τοῦ ἱροῦ Hdt. 7.111; ἡ ψυχὴ τὰ θεῖα καταλαβομένη τοῖς τε ἀνθρώποις προφητεύουσα Arist. Mu. 391a16; οὗ [μαντείου] προειστήκει προφητεύων Luc. VH 2.33, cf. Plu. 2.412b; οὐκ ἔστιν ὅστις σοι προφητεύσει τάδε will be thy intermediary in asking this, E. Ion 369; ἡ μανία… προφητεύσασα with oracular power, Pl. Phdr. 244d; — Pass., τὰ προφητευθέντα Sch. Od. 12.9.
expound, interpret, preach, under the influence of the Holy Spirit, Ev. Luc. 1.67, Ev. Jo. 11.51, Act. Ap. 2.17, 19.6, 1 Ep. Cor. 11.4, 13.9, al. ; also δημιουργῶν χεῖρες π. τὰ ποιήματα Callistr. Stat. 2.
hold office of προφήτης, Θεοδώρου προφατεύοντος IG 7.4155 (Ptoön), cf. 12(1).833.6 (Lindus), PGnom. 211 (ii AD).
to be a quack doctor, Gal. 15.172.

Prophet sein, im Namen der Gottheit vorher verkündigen ; τίς προφητεύει θεοῦ, Eur. Ion 413 ; ὁ προφητεύων τοῦ ἱροῦ, Her. 7.111 ; ἡ μανία προφητεύσασα, Plat. Phaedr. 244d ; übh. wahrsagen, Sp., wie NT ; im Namen Gottes lehren u. ermahnen.

προφητεύω
(< προφήτης), [in LXX chiefly for נָבָא ni., hith. ;]
to be a προφήτης (which see), to prophesy: in the primary sense of telling forth the Divine counsels, Mat.7:22 26:68, Mrk.14:65, Luk.1:67 22:64, Act.19:6, 1Co.11:4-5 13:9 14:1 14:3-5 14:24 14:31 14:39, Heb.11:3; with the idea of foretelling future events (an idea merely incidental, not essential; see Lft., Notes, 83 f.), Mat.11:13, Act.2:17-18' (LXX) Act.21:9; before περί, Mat.15:7, Mrk.7:6, 1Pe.1:10; ἐπί, with dative, Rev.10:11; λέγων, Ju 14; ὅτι, Jhn.11:51.†
SYN.: μαντεύομαι, q.v (AS)