ας (ἡ) :
      1 action d’interpréter la volonté des dieux, ORACL. (LUC. Alex. 40), d’où oracle, LUC. Alex. 60 ;
      2 explication des Livres saints sous l’inspiration de l’Esprit saint, NT. 1Cor. 12, 10 ; 1Tim. 1, 18, etc.

➳ Ion. -είη, LUC. ll. cc.

Étym. προφητεύω.

ἡ, gift of interpreting the will of the gods, gift of prophecy, διδασκαλίαν ὡς π. ἐκχεῶ LXX Si. 24.33; ἡ δὲ προφητείη δίης φρενός ἐστιν ἀπορρώξ Orac. ap. Luc. Alex. 40. concrete, prophecy or oracular response, LXX 2 Ch. 15.8, Hld. 2.27.
office of προφήτης 2, εἴ τοι μέμηλεν ἔμπεδος π. BMus.Inscr. 921b7 (Branchidae), cf. CIG 2869 (Didyma), 2880 (Branchidae), OGI 494.8 (Milet.); in Egypt, προφητειῶν καὶ γραμματειῶν καρπεῖαι PTeb. 6.34 (ii BC). in NT, gift of expounding scripture, or of speaking and preaching, under the influence of the Holy Spirit (cf. προφήτης), Ep. Rom. 12.6, 1 Ep. Cor. 12.10, 1 Ep. Ti. 1.18, 4.14, al.

ἡ, das Amt od. die Gabe des Propheten, Weissagung, τὴν προφητείαν αὐτῇ φυλάττων Luc. Alex. 60, u. a.Sp., wie NT u. bes. K.S.

προφητεία, -ας, ἡ
(< προψητεύω) [in LXX for נְבוּאָה, חָזוֹן ;]
the gift (and its exercise) of interpreting the Divine will and purpose, prophecy, prophesying: of OT prophecy, Mat.13:14, 2Pe.1:20-21; of NT prophecy, Rom.12:6, 1Co.12:10 13:2 14:6 14:22, 1Ti.4:14, Rev.11:6 22:19; pl., 1Co.13:8, 1Th.5:20, 1Ti.1:18; οἱ λόγοι τῆς π., Rev.1:3 22:7, 10 22:18; τ. πνεῦμα τῆς π., Rev.19:10 (Luc., FlJ, LXX, π.; see Deiss., BS, 235 f.; MM, xxii).†
(AS)