προ·τελέω-ῶ :
      1 payer d’avance ou auparavant : τινί τι, XÉN. An. 7, 7, 25, qqe ch. à qqn ; ἔκ τινος εἴς τι, XÉN. Vect. 3, 9, prendre sur un fonds pour subvenir d’avance aux frais de, etc. ; fig. accomplir auparavant (une cérémonie expiatoire) acc. ALCIPHR. 2, 4 ;
      2 préparer à qqe cérémonie religieuse, initier auparavant, acc. LUC. Rh. præc. 14.

pay or expend beforehand, τι ἡμῖν X. An. 7.7.25, cf. Ages. 1.18; ἀφ’ οὗ ἂν π. εἰς τὴν ἀφορμήν Id. Vect. 3.9; τι πρὸς τὰς θυσίας Luc. Philops. 14; lend, c. dat., Democr. 255; — Pass., POxy. 279.12 (i AD), etc.
initiate or instruct beforehand, Luc. Rh. Pr. 14 (Pass.); ψυχὴ ὥσπερ ἐν ἱεροῖς τελεῖται Aristid. 1.97 J.
accomplish before, κάθαρσίν τινα Alciphr. 2.4; τὰ τετελεσμένα ἔργα Ph.Byz. Mir. 4.5.

(τελέω), vorher zollen, zahlen ; Xen. Ages. 1.18, οὐδὲν προτελέσαντες οἱ φίλοι αὐτοῦ παμπληθῆ χρήματα ἔλαβον ; vgl. Vect. 3.10 ; vorher einweihen, einrichten, ἔδει προτελέσαι τι, Luc. Philops. 14 ; εἰ μὴ προετελέσθης, rhet.praec. 14 ; a.Sp. – Ueberh. anfangen, bes. den Unterricht, den Grund dazu legen, Sp.