ή, όν, qu’on place devant, en parl. de l’article, p. opp. à ἄρθρον ὑποτακτικόν ou pronom relatif, DYSC. Pron. 264 c ; en parl. des voyelles, α, ε ou η, ο ou ω, parce qu’elles forment le premier élément d’une diphtongue, D. THR. 631, 6 ; cf. DYSC. Synt. 7, 5 ; ARCAD. 141, 8.

Étym. προτάσσω.

ή, όν, used as prefix, φωνήεντα D.T. 631.7; στοιχεῖα, συλλαβή, A.D. Synt. 7.5, 7; σύνδεσμος, opp. ὑποτακτικός, ib. 306.6; ἄρθρον π. the prepositive article, ὁ, ἡ, τό, Trypho ap. eund. Synt. 306.15; π. θέσις A.D. Adv. 180.7. Adv. προκῶς, opp. ὑποτακτικῶς, Id. Synt. 227.15, cf. Syrian. in Metaph. 164.22.

ή, όν, vorausstellend, voranzusetzen, Sp.; ἄρθρον προτακτικόν, bei den Gramm., articulus praepositivus, ὁ, ἡ, τό.