προσ·χώννυμι :
      1 couvrir d’un amas de terre : ῥίζας, GEOP. 2, 24, 2, des racines ; τὰς ἀνωμαλίας τῶν τόπων, POL. 9, 41, 4, les inégalités d’un terrain (pour le niveler) ; abs. THC. 2, 102 ; particul. en parl. de l’eau, former des atterrissements, HDT. 2, 10 ; au pass. être relié au continent par des terres d’alluvion, TH. H.P. 5, 8, 3 ;
      2 élever un remblai, une chaussée, une terrasse auprès, THC. 2, 75 ; JOS. B.J. 5, 5, 1.

(Plb. 9.41.4, J. BJ 5.55.1) and προσχωννύω (Thphr. HP 2.5.5); aor. προσέχωσα Hdt. 2.10, 99; pf. προσκέχωκα D.S. 1.39; — pf. Pass. -κέχωσμαι Thphr. HP 5.8.3, Palaeph. 28; aor. Pass. -εχώσθην Gp. 2.24.2; — also προσχόω, 3 sg. pres. προσχοῖ Th. 2.102; — Pass., impf. προσεχοῦτο ib. 75; part. προσχούμενος Arist. Mete. 351b7; inf. προσχοῦσθαι ib. 353a8 : — heap upon, esp. of water, deposit mud, silt, etc. ; hence, ταῦτα τὰ χωρία π.
form these new lands by deposition, of rivers, Hdt. 2.10; abs., ὁ ποταμὸς προσχοῖ ἀεί continually forms fresh deposits, Th. l.c. ; — Pass., to be joined to the land by deposits of rivers, Thphr. HP 5.8.3.
choke with mud, silt up, π. τὰς ἀνωμαλίας fill up hollows, level, Plb. l.c., cf. Str. 6.2.10; — Pass., ἡ θάλαττα ἐξηραίνετο προσχουμένη Arist. Mete. 351b7, cf. 353a8.
throw earth upon, J. l.c. ; ἵνα αἱ ῥίζαι προσχωσθῶσι Gp. 2.24.2; also, raise mounds against, μέρη τῆς πόλεως Dius ap. J. AJ 8.5.3; form by a dam, τὸν… ἀγκῶνα τοῦ Νείλου Hdt. 2.99; — Pass., ᾗ προσεχοῦτο where earth was being raised up against it, Th. 2.75. generally, heap up, in Pass., ὄρος ἐξ οὗ ἡ… ὕλη κέχωσται Palaeph. 28.

[ῡ] (s. χώννυμι), zuschütten, bes. vom Wasser, anspülen, anschlämmen, Land neu ansetzen, Her. 2.20 ; durch Erde, Schutt zudämmen, verschütten, 2.99 ; dah. τὰς ἀνωμαλίας τῶν τόπων, Pol. 9.41.4. Vgl. προσχόω.