ής, ές :
      1 qui pousse sur, TH. C.P. 1, 6, 3 ;
      2 p. anal. fixé à, attaché à, avec ἐξ et le gén. OD. 19, 58 ; fig. attaché à, adonné à, dat. PLAT. Rsp. 519 b, Phil. 64 c ;
      3 qui s’attache naturellement à, naturellement propre à, né pour, dat. PLAT. Ep. 344 a ; DH. Thuc. 5 ; avec l’inf. LGN 34, 2.

• Cp. -έστερος, PLAT. Phil. 67 a ; sup. -έστατος, LGN l. c.

Étym. προσφύω.

ές, firmly attached by growth, Thphr. CP 1.6.3; λοβοὶ ὤτων προσφυεῖς PPetr. 3 p. 25; ὄνυχες π. τῇ σαρκί Adam. 2.4; opp. προσαρτής, χοιράς Antyll. ap. Orib. 45.2.2.
fixed or attached to, θρῆνυν… προσφυέ’ ἐξ αὐτῆς [τῆς κλισίης] Od. 19.58; τοῖς ὀστέοις Diog.Oen. 39; metaph, inseparable from, Epicur. Fr. 200; Comp., more akin to, Pl. Phlb. 64c, 67a. Adv. -ῶς, of kissing, Luc. DMeretr. 3.2. π. τινί attached or devoted to, ἐδωδαῖς καὶ… ἡδοναῖς Pl. R. 519b.
naturally belonging to, suitable or fitted for a thing, τῶν δικαίων π. καὶ συγγενεῖς Id. Ep. 344a; τοῖς πράγμασι π. λέξις D.H. Th. 5; π. τῷ θεῷ ἄγαλμα Hierocl. in CA 1 p. 421M. ; c. inf., οἰκτίσασθαι προσφυέστατος most adapted to move pity, Longin. 34.2. Adv. -ῶς, Ion. -έως, προσφυέως λέγειν speak suitably, ably, Hdt. 1.27, cf. Ph. 2.421, al.

ές, daran gewachsen, fest daran hangend, anschließend, befestigt ; θρῆνυν προσφυέ' ἐκ κλισίης, Od. 19.58, die am Sessel befestigte Fußbank ; von Natur dazu gehörig, damit verbunden, angemessen, οἰκειότερον καὶ προσφυέστερον τῇ τοῦ νικῶντος ἰδέᾳ, Plat. Phil. 67a ; ἐδωδαῖς καὶ τοιούτων ἡδοναῖς προσφυεῖς γιγνόμεναι, Rep. VII.519b ; καὶ συγγενεῖς, Ep. VII.344a u. Sp., wie Luc. D.meretr. 5.
• Adv. προσφυῶς, ion. προσφυέως, z.B. λέγειν, auf eine geschickte Weise sprechen, Her. 1.27.