ής, ές :
      1 qui se rapporte à, qui a quelque rapport avec, semblable à, dat. HDT. 2, 105 ; 4, 33 ; ESCHL. Ag. 1218, etc. ; THC. 1, 49, etc. ; PLAT. Tim. 24 d, etc. ; gén. EUR. H.f. 132 ;
      2 utile, avantageux à, dat. HDT. 5, 111.

• Cp. προσφερέστερος, HDT. 5, 111 ; EUR. Hel. 559 ; • Sup. -έστατος, PLAT. l. c.

Étym. προσφέρω.

ές, (< προσφέρω) similar, like, c. dat., Hdt. 2.105, 4.33, A. Ag. 1218, Ch. 176, E. Hel. 591, Ar. Ec. 67, Th. 1.49, etc. ; προσφερέστατοι [τῇ θεῷ] ἄνδρες Pl. Ti. 24d; τὸ σῶμα προσφερὴς τῇ φυχῇ Id. R. 494b, cf. Phlb. 51d; βίος οἴνῳ π. Antiph. 240; προσφερέστερον δέμας E. Hel. 559; rarely c. gen., πατρὸς προσφερεῖς ὀμμάτων αὐγαι Id. HF 131 (lyr.). Adv. -ρῶς, c. dat., Placit. 4.4.4, etc. = πρόσφορος, conducive, useful, τινι Hdt. 5.111 (v.l. προφερέστερον).

ές, hinzu, nahe gebracht, nahe kommend, ähnlich ; ὀνείρων προσφερεῖς μορφώμασιν, Aesch. Ag. 1191 ; αὐτοῖσιν ἡμῖν κάρτα προσφερὴς ἰδεῖν, Ch. 174 ; νυκτὶ προσφερεῖς κόρας, Eur. Or. 408 ; Hel. 597 u. öfter ; Ar. Eccl. 67 ; u. in Prosa : Her. 2.105, 4.33 ; Thuc. 1.49 ; Plat. Phil. 51d, Rep. X.616b u. öfter ; wie Sp., z.B. Luc. Icarom. 2.
Bei Her. 5.111 als v.l. προσφερέστατος, = προσφορώτατος, zuträglich.