GRC
προστυχής
JSON
Bailly
ής, ές [ῠ]
1 qui rencontre, dat. PLAT. Leg. 955 d ;
2 qui s’adonne à, dat. PLAT. Pol. 264 c, Epin. 990 d, etc.
1 qui rencontre, dat. PLAT. Leg. 955 d ;
2 qui s’adonne à, dat. PLAT. Pol. 264 c, Epin. 990 d, etc.
Étym. προστυγχάνω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ές, engaged in or acquainted with, ταῖς τιθασείαις τῶν ἰχθύων Pl. Plt. 264c; π. [τῇ στερεομετρίᾳ] γεγονότες Id. Epin. 990e; τῷ βίῳ ib. 973c, etc. ; π. γίνεται, = προστυγχάνει, Id. Lg. 955d. Adv. -χῶς by chance, Numen. ap. Eus. PE 14.5.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ές, das, was Einem zustößt, begegnet, zufällig begegnend ; προστυχὴς γίγνεται = προστυγχάνει, Plat. Legg. XII.954d, epinom. 973b u. öfter ; τῷ βίῳ, im Leben Unglückssälle gehabt habend ; – sich wobei befindend, womit beschäftigt, φιλοσοφίᾳ, τέχνῃ u. dgl., Sp.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
