ή, όν [ᾰ]
      1 qui concerne le président, le chef, le patron, PLAT. Rsp. 565 d ;
      2 qui concerne le rang ou la dignité de président, POL. 6, 33, 9, etc.

Étym. προστάτης.

ή, όν, of or for a προστάτης II.1, ἐκ π. ῥίζης ἐκβλαστάνει [τύραννος] Pl. R. 565d.
magnificent, τὸ τῆς τιμῆς σεμνὸν καὶ π. Plb. 6.33.9, al. Adv. -κῶς, σεμνῶς καὶ π. Id. 5.88.4.
ready to champion or protect, π. καὶ βοηθητικός Plu. Thes. 36. προστατικόν, τό, name of a charge included in a lease, POxy. 590 (ii AD).

ή, όν, zum Vorsteher gehörig, Plat. Rep. VIII.565d u. Folgde ; ἐπισημασία εὐνοϊκὴ καὶ προστατική, des Wohlwollens und der Ehre, Pol. 6.6.8 ; τὸ τῆς τιμῆς σεμνὸν καὶ προστατικόν, 6.33.9 ; u. so auch σεμνῶς καὶ προστατικῶς, 5.88.4 ; Plut.