προσ·πορίζω, procurer ou fournir en outre, acc. XÉN. Mem. 3, 6, 5 ; DÉM. 48, 9 ; particul. t. de dialect. poser la mineure d’un raisonnement (cf. lat. assumere), ARSTT. Meteor. 3, 5, 6.

Att. fut. -ιῶ, procure or supply besides, X. Mem. 3.6.5, D. 4.29; αὐτοὶ παρ’ αὑτῶν ἕτερα (sc. κακά) πορίζομεν Men. 534.8; π. τινὶ τὴν ἀγωγὴν καὶ ἐνοχήν acquire for one the actio and obligatio of the transaction, POxy. 133.6 (vi AD); — Pass., Aen.Tact. 11.3 (sed leg. προπ-)· τὰ προσποριζόμενα ἐκ τοῦ λουτροῦ the income from…, PFlor. 384.35 (v AD).
Math., add, in Pass., Arist. Mete. 376a14, Iamb. in Nic. p. 47P.

noch dazu verschaffen ; Xen. Mem. 3.6.5 ; προσποριεῖ τὰ λοιπὰ αὐτὸ τὸ στράτευμα ἀπὸ τοῦ πολέμου, Dem. 4.29, – in der Dialektik = im Beweise eines Lehrsatzes aus dem Bewiesenen folgern und dazunehmen, wie adsumere, Arist. Meteor. 3.5.