προσ·οικοδομέω-ῶ :
      1 construire auprès : τι, THC. 2, 76, qqe bâtiment ; τί τινι, THC. 6, 54, élever une construction près d’une autre ;
      2 construire en outre, acc. PLAT. Tim. 69 c, etc. ; fig. càd. ajouter : τί τινι, PLUT. M. 168 a, une ch. à une autre.

build besides, π. [τεῖχος] build another wall, v.l. for ἐσοικ- in Th. 2.76; οἰκίαν PCair. Zen. 642.3 (iii BC); τῷ μὲν ἐν τῇ ἀγορᾷ [βωμῷ] προσοικοδομήσας… μεῖζον μῆκος having built an additional length to the altar in the agora, i.e. having added to its length, Th. 6.54; — Pass., D.H. 1.79; φρούρια π. τῷ τείχει J. BJ 5.12.2. metaph, ἄλλο τε εἶδος… προσῳκοδόμουν τὸ θνητόν they also framed, Pl. Ti. 69c; τὸ κακῶς προσοικοδομημένον ἐν τῇ σαρκί Arist. Pr. 866b17, cf. Thphr. Sud. 30; πάθη μεγάλα τῇ λύπῃ π. Plu. 2.168a.

dazu, dabei anbauen ; Plat. Tim. 69c ; Thuc. 2.76, 6.54 ; auch übertr., πάθη μεγάλα τῇ λύπῃ, Plut. Superst. 7.