προσ·οικειόω-ῶ :
      1 assigner en propre : τινί τι, STR. 244, qqe ch. à qqn ;
      2 rendre parent, proche ou familier, apparenter : τινά τινι, PLUT. Ant. 60, une personne à une autre ; οἱ προσῳκειωμένοι, DS. 3, 9, les proches parents.

assign to, Ἔφορος Κιμμερίοις προσοικειῶν τόπον Str. 5.44.5.
associate with, προσῳκείου ἑαυτὸν Ἀντώνιος Ἡρακλεῖ… Plu. Ant. 60.
adapt, Asp. in EN 26.11. Pass., οἱ προσῳκειωμένοι near relations, D.S. 3.9. = οἰκειόω II. 1 b, Phld. D. 3.2; πρὸς τὴν ἡδονήν Gal. 4.819.
Astrol., to be associated in domicile with, Κρόνος προσοικειωθεὶς τῇ Σελήνῃ Vett.Val. 101.33.

verwandt, vertraut machen, med. sich Einen zum Freunde oder Vertrauten machen ; οἱ προσῳκειωμένοι, die nächsten Anverwandten, DS. u. a.Sp.; Plut. sagt Anton. 60 προσῳκείου δὲ ἑαυτὸν Ἡρακλεῖ κατὰ γένος καὶ Διονύσῳ κατὰ τὸν τοῦ βίου ζῆλον. – Uebh. sich Etwas zueignen, Sp., wie Plut.